Shalott Leydisi

Tennyson'ın "Shalott Leydisi" şiiri Shalott'taki, Camelot'a akan nehirde yer alan bir ada, bir kulenin içinde kalmakla lanetlenmiş bir kadının hikayesini anlatır. Laneti kuleden ayrılmasına ya da kulenin pencerelerinden dışarı bakmasına dahi izin vermediğinden hiç kimse kadının varlığından haberdar değildir. Bunun yerine odasındaki büyük bir ayna dış dünyayı yansıtmaktadır ve o, aynanın yansımasıyla bu dünyanın harikalarını sergileyen bir tapestry dokur. Şiir ilerledikçe Leydi, dış dünyada çokça bulunan aşkın gitgide daha çok farkına varır ve kulesindeki yalnız yaşamından sıkılarak "gölgelerden kısmen bıktığını" söyler. Sir Lancelot'un Camelot'a indiğini görmesiyle Leydi dokuma tezgahını bırakarak penceresinden doğrudan aşağıya ona bakar ki bu, laneti derhal gerçekleştirir. Fevri hareketinin sonuçlarının farkına vardıkça tapestry çözülmeye başlar ve ayna çatlar. Kulesinden kaçar ve nehirde, kendi adını yazdığı bir kayık bulur ve kayığı zincirinden çözer. Kayığı sonunda yaşamı ve aşkı bulmuş olacağı Camelot'a varmadan ölür ve halk onun bedenini bulduğu zaman Lancelot bu bilinmeyen kadının güzelliği üzerine düşüncelere dalar. Tennyson'ın şiirinin betimlediği trajedi, favori temalarından birisi olarak Ön-Raffaellocuların ve takipçilerinin ilgisini çekti, Leydi'nin hikayesinin, on dokuzuncu yüzyılın son ikinci yarısı ile yirminci yüzyılın başlarından kalma elliyi aşkın tasviri mevcuttur.