William Merritt Chase
The Phillips Collection'ın katkılarıyla bugünün şaheserini sunuyoruz :)
Chase, 1878'de yurtdışındaki çalışmalarından New York'a döndüğünde, Münih okulunun koyu renkleri ve marifetli fırçasıyla donanmıştı. Yine de yeni etkilenimlere de açıktı. Hollanda'da 1880 gibi erken bir zamanda uyguladığı, fakat Shinnecock New York' ta bir çok izlenimci resim ürettiği bir kaç yıl sonrasına kadar tekrarlamadığı açık hava ressamlığı; 1886'daki çalışmalarında etkilerini göstermeye başlamıştı. Saklambaç bir geçiş dönemi eseridir: koyu renkleri Münih okulu geleneğine gayet uyarken; kesik fırçaları ve zamanda ışıkla yakalanmış kısacık bir anı sunmasıyla Chase'in olgun stilini içeren manzaralarının habercisidir.
Bu çalışmasında, Chase tanıdık bir 19. yüzyıl sonu teması olan oynayan çocuklara yoğunlaşıyor. Genelde lüks ve egzotik iç mekanlarıyla dikkat çeken Chase, Saklambaç'ta nesneyi az miktarda kullanma ve rengi kısıtlamanın üzerinde durmuş, aynı anda radikal ve gizemli bir kompozisyon yaratmıştır. Yalnızca dört nesne bulunmaktadır-bir sandalye, bir resim veya ayna çerçevesi, oryantal bir perde, ve genç kızın oyun arkadaşını izlerken saklandığı kapı pervazı veya perde. Bakışımız bir yandan bu çocuğun mest olmuş dikkatine çekilirken diğer yandan da gözümüz incelikle çaprazda konumlanmış, perdenin arkasından gelen gümüş ışıkla aydınlanan ikinci çocuğa kayıyor. Bu tabloda Japon estetiğinden esinlenilen bir resim stili olan Japonizm ve fotoğraf sanatının etkileri birarada görülüyor. Belki de arkadaşı Whistler'dan etkilendiği Japonizm akımının ruhuyla, Chase tabloyu merkezsiz hale getirir, ufki çizgiyi yükseltir ve yerçekimi kanununa karşı gelir. Duvardaki resim veya ayna tuvalin bittiği yerden yukarı doğru devam eder, boş sandalye mesnetsiz biçimde havada asılıdır , ve kız adeta ışığın önünde süzülmektedir. Kompozisyon; Chase'in daha sonraki, yüksek ufuk çizgileri ve yukarı eğimli önplanlar içeren manzaralarının öncülüdür. Fotoğraf sanatının etkisi, sol alt köşedeki sıradışı kırpmada ve resme şaşırtıcı biçimde egemen olan boşlukta görülmektedir. Kazara bir anı sunulması için geleneksel kompozisyon şemasını terkeden Chase, fotoğraf sanatının ifadedeki dolaysızlığı ve samimiyetini benimsemiştir.
Chase, bu tabloyu resmettiği sırada, aksiyon fotoğrafçılığında bir öncü olan Eadweard Muybridge'in fotoğraflarına sahipti. Bu, onun bu yeni forma duyduğu ilgiyi doğrular niteliktedir. Tıpkı bir fotoğrafta olabileceği gibi, Chase'in kırpılmış figürü keskin hatlarla tanımlanmışken resmin geri kalanı hafifçe odağın dışındadır. Zamanında, bir çok ressam görünen ile görünemeyen arasındaki gerilim ve algı konularına ilgiliydi. Örneğin, ışık kaynağının perde ile gizlenmesi. Başlığın ismi dahi -Saklambaç- kompozisyonda da görülen bu değiş tokuşa dikkat çeker.