Ρολά

Την άνοιξη του 1878, ένα μήνα πριν από τα εγκαίνια του Σαλόν, το Ρολά αποκλείστηκε βάναυσα από την εκδήλωση από τη διοίκηση της Ακαδημίας Καλών Τεχνών, αν και ο Aνρί Ζερβέξ ήταν διάσημος ζωγράφος. Σε ηλικία μόλις 26 ετών, του είχε ήδη απονεμηθεί ένα μετάλλιο στο Σαλόν. Αυτή τη φορά, οι αρχές αποφάσισαν διαφορετικά καθώς έκριναν τη σκηνή στο Ρολά «ανήθικη».

Ο Ζερβέξ εμπνεύστηκε από ένα μεγάλο ποίημα που δημοσιεύτηκε το 1833 από τον Αλφρέντ ντε Μουσέ (1810-1857). Το κείμενο αφηγείται τη μοίρα ενός νεαρού αστού, του Ζακ Ρολά, που διάγει μια ζωή αδράνειας και κραιπάλης. Συναντιέται με τη Μαρί, μια έφηβη που βρήκε στην πορνεία μια απόδραση από τη μιζέρια. Ο Ρολά φαίνεται εδώ καταρρακωμένος, να στέκεται δίπλα στο παράθυρο, με τα μάτια του στραμμένα στο κορίτσι που κοιμάται. Πρόκειται να αυτοκτονήσει με δηλητήριο.

Αν η σκηνή θεωρήθηκε απρεπής, τότε δεν ήταν λόγω της γύμνιας της Μαρί (που σε καμία περίπτωση δεν διαφέρει από τα κανονικά γυμνά της εποχής). Μάλλον, οι σύγχρονοι έστρεψαν την προσοχή τους στη νεκρή φύση που αποτελείται από ένα φόρεμα, μια καλτσοδέτα και έναν κορσέ που λύθηκε βιαστικά, καλυμμένο με ένα καπέλο. Το Ζερβέξ μπορεί να τον είχε συμβουλεύσει ο Εντγκάρ Ντεγκά να βάλει "έναν κορσέ στο πάτωμα" έτσι ώστε ο θεατής να καταλάβει ότι αυτή η γυναίκα "δεν είναι μοντέλο". Πράγματι, αυτή η διάθεση και η φύση των ρούχων υποδηλώνουν ξεκάθαρα τη συγκατάθεση της Μαρί και την ιδιότητά της ως πόρνη. Επιπλέον, το μπαστούνι που αναδύεται από τα ρούχα λειτουργεί ως μεταφορά για τη σεξουαλική επαφή.