Θέα από τους αμμόλοφους, με παραλία και προβλήτες

Σε αυτόν τον πίνακα, το στιλ του Μοντριάν είναι πολύ πιο άφοβα μη-αντιπροσωπευτικό του. Ως ένα από τα πρώιμα έργα του, μας δίνει μία ιδέα για τον βαθμό στον οποίο ο καλλιτέχνης ήταν διατεθειμένος να αποδομήσει αφαιρετικά τις ρεαλιστικές φόρμες προκειμένου να ταιριάξουν με τις δικές του καλλιτεχνικές προτιμήσεις. Την περίοδο δημιουργίας του πίνακα, ο Μοντριάν ξεκίνησε να αναπτύσσει τις φιλοσοφικές του ιδέες περί θεοσοφίας και ανθρωποσοφίας -δύο πνευματικά κινήματα που επέτρεψαν στον Μοντριάν να δει την ζωγραφική ως αναζήτηση πνευματικής γνώσης εντός του ιδίου εαυτού. Αν και τα προηγούμενα έργα του απεικόνιζαν σκοτεινές φιγούρες ή αφηρημένα χρώματα, η αναζήτηση του προς τον πνευματική φώτιση στην ίδια την δημιουργία του κάθε πίνακα ξεχωριστά αλλά και στην ευρύτερη διαδικασία της δημιουργίας τους, επρόκειτο να τον οδηγήσει προς τις πιο αφηρημένες φόρμες.