Σινεμά στη Νέα Υόρκη

Ένας κινηματογράφος στη Νέα Υόρκη, ένας από εκείνους τους περίτεχνους σαν παλάτια, όπου το Χόλυγουντ μας μεταφέρει νοερά για λίγες ώρες σε έναν άλλο κόσμο - στην προκειμένη περίπτωση, προφανώς, σε ψηλά βουνά. Εμπνέει εμάς, το κοινό, όχι όμως και την ταξιθέτρια, που πιθανόν να έχει δει την ταινία χίλιες φορές και να περιμένει την αυλαία, αναμοχλεύοντας τις σκέψεις της. Η ακίνητη φιγούρα της έρχεται σε αντίθεση με την οθόνη και τις εικόνες της, που τρεμοπαίζουν αδιάκοπα δείχνοντας την ψευδαίσθηση τόπων σε άλλο χωροχρόνο. Όπως οι περισσότερες γυναικείες μορφές στους πίνακες του Χόπερ, είναι κι αυτή εμπνευσμένη από τη γυναίκα του, τη Τζο, που πόζαρε όρθια κάτω από μια λάμπα στο χωλ του διαμερίσματός τους. Ίσως η προσπάθειά της ανταμείφθηκε με επισκέψεις σε πολλά θέατρα και κινηματογράφους, όπου το ζευγάρι πήγαινε μαζί. Όπως φαίνεται στα πολλά δοκιμαστικά σχέδια της παρουσίασης του πίνακα, ο Χόπερ δεν ζωγράφιζε μόνο τη γυναίκα του σε διάφορες πόζες για το Σινεμά στη Νέα Υόρκη, αλλά σχεδίαζε επακριβώς τη διακόσμηση στην πλατεία, μέχρι και τα σχέδια στο χαλί. Σχεδίαζε ξανά και ξανά τα φουαγέ, τις σκάλες και τις πλατείες των αγαπημένων του κινηματογράφων, του Palace του Globe, του Republic και του Strand.