Μάτι με μάτι

Ο Μουνκ χρησιμοποιούσε συχνά σκιές και χρωματικούς δακτυλίους γύρω από τις φιγούρες του για να τονίσει μια αύρα φόβου, απειλής, άγχους ή σεξουαλικής έντασης. Αυτοί οι πίνακες έχουν ερμηνευτεί ως αντανακλάσεις των σεξουαλικών ανησυχιών του ίδιου του καλλιτέχνη, αν και θα μπορούσε επίσης να υποστηριχθεί ότι είναι μια καλύτερη αναπαράσταση της ταραχώδους σχέσης του με την ίδια την αγάπη και τη γενική του απαισιοδοξία για την ανθρώπινη ύπαρξη. Πολλά από αυτά τα σκίτσα και τους πίνακες ζωγραφικής έγιναν σε διάφορες εκδοχές, όπως η Μαντόνα, τα Χέρια και η εφηβεία, και επίσης μεταγράφηκαν ως εκτυπώσεις από κομμάτια ξύλου και λιθογραφίες. Ο Μουνκ μισούσε να αποχωρίζεται τους πίνακές του επειδή θεωρούσε τη δουλειά του ως ένα ενιαίο σώμα έκφρασης. Έτσι, για να επωφεληθεί από την παραγωγή του και να δημιουργήσει κάποιο εισόδημα, στράφηκε στις γραφικές τέχνες για να αναπαραγάγει πολλούς από τους πιο διάσημους πίνακές του -συμπεριλαμβανομένων αυτών αυτής της σειράς. Ο Μουνκ παραδέχτηκε τους προσωπικούς στόχους της δουλειάς του, αλλά πρόσφερε επίσης την τέχνη του για έναν ευρύτερο σκοπό: «Η τέχνη μου είναι πραγματικά μια εθελοντική ομολογία και μια προσπάθεια να εξηγήσω στον εαυτό μου τη σχέση μου με τη ζωή – είναι, επομένως, στην πραγματικότητα ένα είδος εγωισμού, αλλά ελπίζω συνεχώς ότι μέσω αυτού μπορώ να βοηθήσω άλλους να επιτύχουν την σαφήνεια».