Δίας και Σεμέλη

Ο Διας και η Σεμέλη είναι πίνακας του Γάλλου συμβολιστή Γκουστάβ Μορώ (1826-1898). Εμπνέεται από τον κλασικό μύθο της θνητής Σεμέλης, μητέρας του θεού Διονύσου, και του εραστή της, του Δία, βασιλιά των θεών. Η θεά Ήρα, σύζυγος του Δία, συμβούλευσε ύπουλα τη Σεμέλη να ζητήσει από τον Δία να της εμφανιστεί σε όλο το θεϊκό του μεγαλείο. Ο Δίας υποχρεώθηκε μεν, αλλά καθώς το έκανε, προκάλεσε τον βίαιο θάνατό της με τις θεϊκές βροντές και τον κεραυνό του. Ο πίνακας είναι αναπαράσταση του "θεοποιημένου γήινου έρωτα" και της ακαταμάχητης εμπειρίας, που "πολύ απλά είναι η πιο εξευγενισμένη έκφραση που μπορεί να φανταστεί κανείς για τον οργασμό" και η οποία αφανίζει τη Σεμέλη, όταν ο Δίας εμφανίζεται σ' αυτήν σε όλη του τη δόξα. Ο Μορώ είχε γράψει γι' αυτό το έργο: "Η Σεμέλη, διακορευμένη από τη θεία διάχυση, αναζωογονημένη και καθαρμένη απ' αυτόν τον καθαγιασμό, πεθαίνει χτυπημένη από τον κεραυνό και μαζί μ' αυτήν πεθαίνει η μεγαλοφυϊα του γήνινου έρωτα, η μεγαλοφυϊα με τις οπλές κατσίκας". Ο Μορώ περιγράφοντας τον πίνακά του: "Ανάμεσα σε κολοσσιαία κτίσματα, χωρίς ούτε θεμέλια ούτε κορυφές, καλυμμένα με σφύζουσα, σπαρταριστή βλάστηση - κι αυτή η ιερή χλωρίδα δεσπόζει σε αντίθεση με το σκοτεινό μπλε του έναστρου θόλου και της ουράνιας ερήμου - ο Θεός που έχει μετ' επιτάσεως κληθεί, εμφανίζεται μέσα στο γαλήνιο, κρυμμένο μεγαλείο του".