Αουγκούστ Μάκε
Παρουσιάζουμε τον σημερινό πίνακα χάρη στο Μουσείο Τεχνών της Βέρνης, όπου αυτόν τον καιρό μπορείτε να δείτε μια ιδιαίτερη έκθεση, που ρίχνει μια διεισδυτική ματιά στη συλλογή των σύγχρονων αριστουργημάτων από την οπτική της ιστορίας της δημιουργίας τους. Η έκθεση τονίζει θέματα όπως η "εκφυλισμένη τέχνη" και η "εκλογίκευση ως μηχανισμός εθνικής άμυνας" στην Ελβετία. Απολαύστε την!
Καλοντυμένοι άντρες και γυναίκες κάθονται στη σκιά των δέντρων κουβεντιάζοντας σε ένα εστιατόριο σε κήπο. Ένας σερβιτόρος πάνω αριστερά κι ένας σκύλος κάτω αριστερά παρατηρούν τη γαλήνια σκηνή. Στο μπροστινό μέρος ένας άντρας διαβάζει εφημερίδα.
Μια σύντομη σπουδή στο λάδι από το 1907 χρησίμευσε ως πρότυπο γι' αυτόν τον πίνακα του καλλιτέχνη. Κι ενώ η σπουδή δεν είναι τίποτα περισσότερο από ένα σκίτσο, βασίζεται πολύ περισσότερο στη φύση παρα ο πίνακας. Ο Μάκε μετέφερε απευθείας τις περισσότερες φιγούρες αλλά τα σχήματά τους είναι εξόχως απλοποιημένα και χρωματισμένα έντονα. Συγκεκριμένα, τα σχήματα και τα χρώματα στην άκρη του πίνακα ακολουθούν τον δικό τους ρυθμό αποκομμένα από την ορατή πραγματικότητα. Ο ίδιος ο καλλιτέχνης έγραφε: "Η εξωτερική επιλογή του μοτίβου δεν είναι αυτό, που θα έπρεπε να μας απασχολεί, αλλά η ευαισθησία, η ζωτικότητα που κυριαρχεί στην όλη εικόνα. Και πιστεύω ότι φτάνουμε σε μια ζωτικότητα διαφορετική από εκείνη άλλων εποχών, κι εδώ τον σημαντικότερο ρόλο θα παίξει ο συντονισμός των ασυμφωνιών".
Η τέχνη, λοιπόν, δεν είναι ένα αντίγραφο της φύσης, αλλά μια αναλογία της. Και για να μοιάζει ζωντανή η ζωγραφική, χρειάζεται αντιθέσεις. Στα χρώματα του πίνακά μας κυριαρχεί η αντίθεση ανάμεσα στα συμπληρωματικά πράσινα και στους κόκκινους τόνους. Οι μικρότερες αλλά δυναμικές πράσινες περιοχές βρίσκονται στις αριστερές και πάνω άκρες του πίνακα. Οι μεγαλύτερες κόκκινες και καφέ περιοχές καθορίζουν την υπόλοιπη επιφάνεια του πίνακα. Κίτρινα σημεία είναι διασκορπισμένα σε όλη την έκταση του καμβά, ενώ οι λευκές περιοχές, που μικραίνουν προς τα πίσω, οδηγούν το μάτι στο κέντρο του πίνακα. Οι άνθρωποι είναι ζωγραφισμένοι με πολύ απλοϊκό τρόπο, συχνά χωρίς πρόσωπο. Και οι προσεκτικά ζωγραφισμένες περιοχές του πίνακα έρχονται σε αντίθεση με άλλες, που είναι απλώς σκιτσαρισμένες.
Ο Άουγκουστ Μάκε γεννήθηκε στη Βεστφαλία της Γερμανίας το 1887. Έκανε καλλιτεχνικές σπουδές στην Ακαδημία Τεχνών και στη Σχολή Τεχνών και Χειροτεχνίας του Ντύσελντορφ. Τη χρονιά που ζωγράφισε αυτόν τον πίνακα (1912) ζούσε στη Βόννη. Προσχώρησε στον "Γαλάζιο Καβαλάρη", μια ομάδα καλλιτεχνών στο Μόναχο, και επισκέφθηκε τον ζωγράφο Ρομπέρ Ντελωναί στο Παρίσι μαζί με τον Φραντς Μαρκ. Τον Οκτώβρη του 1913 εγκαταστάθηκε με την οικογένειά του στο Χιλτερφίνγκεν της Λίμνης Τουν στα υψίπεδα της Βέρνης στην Ελβετία.
Την άνοιξη του 1914 ταξίδεψε στην Τυνησία με τον Πωλ Κλέε και τον Λουί Μουαγιέ. Στις αρχές Αυγούστου της ίδιας χρονιάς, λίγο αφού ξέσπασε ο Πρώτος Παγκόσμιος Πόλεμος, επιστρατεύτηκε. Ο 28χρονος Μάκε σκοτώθηκε σχεδόν δύο μήνες αργότερα στην Καμπανία της Γαλλίας.