Μπαμπουίνος

Στις αρχές του 19ου αιώνα, οι τεράστιες συλλογές του Μουσείου Φυσικής Ιστορίας του Παρισιού χρησιμοποιήθηκαν τόσο από τους φυσιοδίφες όσο και από τους εικονογράφους, που είχαν προσληφθεί ήδη από την εποχή του Λουδοβίκου ΙΣΤ'. Καθώς το μουσείο είχε τους δικούς του ζωολογικούς κήπους, μπορούσαν να συνεχίζουν την έρευνά τους στο Παρίσι χωρίς να χρειάζεται να μπαρκάρουν για επιστημονικά ταξίδια. Οι ανατομιστές Ετιέν Ζοφρουά Σαντ-Ιλέρ  (1772–1844) και Φρεντερίκ Κουβιέ (1773–1838) έκαναν τις παρατηρήσεις τους για τον νέο άτλαντα θηλαστικών τους εκεί. Σε αυτό το τετράτομο έργο συγκέντρωσαν τις συνοπτικές περιγραφές τους, κυρίως δύο σελίδων για τα διάφορα είδη ζώων. Καθένα από αυτά συνοδεύτηκε από μια έγχρωμη λιθογραφία με βάση σχέδια του Ζαν Σαρλ Βερνέρ (1796–1856). Αυτές οι εικόνες, παρουσιάζουν τα ζώα σε προφίλ και σε στάσιμη πόζα, σύμφωνα με την παράδοση της γαλλικής ζωολογικής εικονογράφισης, έτσι ώστε να μοιάζουν με μουσειακά εκθέματα.

Ο Κάρολος Δαρβίνος είπε ότι δεν υπήρχε άλλο θηλαστικό τόσο πολύχρωμο όσο ο μπαμπουίνος. Η εξαιρετικά ισχυρή σεξουαλική επιλεκτική διαδικασία, οδήγησε σε έντονο σεξουαλικό διμορφισμό κατά την εξέλιξη αυτού του είδους. Μόνο τα αρσενικά έχουν το λαμπερό μπλε και το κόκκινο στο ρύγχος και τους γλουτούς και την πλήρη χαίτη.

Η λιθογραφία παρουσιάζεται μέχρι τις 14 Αυγούστου 2021 στην έκθεση Φυτά και ζώα: Άτλαντες της φυσικής ιστορίας στην εποχή του Λινναίου στο Μουσείο του Ανακτόρου Βιλάνοβ στη Βαρσοβία.

ΥΓ. Εδώ μπορείτε να διαβάσετε περισσότερα για την τέχνη της βοτανικής εικονογράφησης!