Paul Signac
Ο Σινιάκ ζωγράφισε το Κασί, Ακρωτήριο Λομπάρ, Opus 196 το 1889 όταν επισκέφθηκε το Κασί, ένα μικρό ψαροχώρι στην περιοχή της Μασσαλίας στην ακτή της νότιας Γαλλίας. Ήταν πολύ ενθουσιώδης με την ατμόσφαιρα και το φως στο χωριό και ζωγράφισε εκεί πέντε πίνακες, ένας από τους οποίους είναι ο σημερινός. Σε μια επιστολή προς τον Βίνσεντ βαν Γκογκ, με ημερομηνία 12 Απριλίου 1889, ο Σινιάκ έγραψε: «λευκό, μπλε, πορτοκαλί, αρμονικά διασκορπισμένα σε όμορφους κυματισμούς. Ολόγυρα μου βουνά με ρυθμικές καμπύλες.»
Κοιτάζοντας τον πίνακα, είναι ξεκάθαρο πώς ο καλλιτέχνης χρησιμοποιήσε το χρώμα για να τονίσει τον χαρακτήρα του θαλασσινού τοπίου. Οι χρωματικές επιφάνειες ζωντανεύουν την παραλία και τους αμμόλοφους μέσα από την πολλαπλότητα των αποχρώσεων του κίτρινου, που εν τέλει ενώνονται με τις ποικίλες αποχρώσεις του μπλε από το οποίο είναι φτιαγμένα η θάλασσα και ο ουρανός. Οι κουκκίδες του χρώματος εμποτίζουν το ηλιόλουστο τοπίο με μια αίσθηση δόνησης, ενισχύοντας την εντύπωση της ζεστής καλοκαιρινής μέρας. Η διαγώνια γραμμή της παραλίας αντικατοπτρίζεται σε αυτή του βραχώδους σημείου που εκτείνεται μέχρι τη θάλασσα. Από αυτή την άποψη, ο καλλιτέχνης πιθανότατα εμπνεύστηκε από ιαπωνικά χαρακτικά, όπου είναι συχνές οι διακοσμητικές συνθέσεις αυτού του είδους. Η μεγάλη γοητεία του έργου έγκειται στην ένταση της σύνθεσης και στη γαλήνη της σκηνής.
ΥΓ. Μάθε για τον πιο διάσημο πίνακα του πουαντιγισμού, Ένα κυριακάτικο απόγευμα στο νησί της Γκραν Ζατ, του σύγχρονου του Σινιάκ, Ζωρζ Σερά. <3
ΥΓ'. Εάν θες να μάθεις περισσότερα για τον Σινιάκ και τον πουαντιγισμό, τσέκαρε το μάθημα μας Μεταϊμπρεσιονισμός 101. :)