استانیسواف ویسپیانسکی یکی از برجستهترین شخصیتهای مکتب مدرنیسم در لهستان به شمار میرفت. عمدتاً نقاشیها و چاپهای وی بسیار شناخته شده هستند هرچند او به همان اندازه به تایپوگرافی و هنرهای دکوراتیو نیز، علاقمند بود.
استانیسواف ویسپیانسکی معتقد بود که یک پرتره، بازتابی از یک لحظۀ گذرا است و او هیچگاه از مدل برای خلق آثار خود استفاده نکرد و همیشه اشخاص منحصربهفرد را به تصویر میکشید. نقاشیهایی که تصویری لطیف و بینظیر از کودکان را به نمایش میگذارند، دلربایی، معصومیت و قلب پاک این موجودات استثنائی را به تصویر میکشند.
ویسپیانسکی در اوایل دوران تحصیلش در پاریس متوجه شد که به نسبت به زینک سفید حساسیت دارد. این موضوع در کنار مسائلی دیگر، باعث شد تا او نقاشی با پاستل را شروع کند و به همین دلیل است که بیشتر آثار وی با همین تکنیک کار شدهاند؛ مانند همین اثر که امروز ما به لطف موزۀ ملی کراکف، ارائه کردیم. زیباست، نه؟
یک نقاشی دیگر از ویسپیانسکی که در مقالهای در مجلۀ دیلیآرت پیرامون موضوع مادر بودن و شیردهی ارائه کردیم را در اینجا ببینید..