نمایی از سه طاق شمالی-غربی طبقه سوم کولوسئوم

کریستوفر ویلهلم اکرسبرگ (1883-1783) نقاش دانمارکی بود که در قسمت جنوبی جوتلند متولد شد. وی پایه و اساس عصر طلایی نقاشی دانمارک را پایه گذاری کرد و از او به عنوان پدر نقاشی دانمارکی یاد می شود. در حالی که یک شاگرد بود، نقاشی ها و طراحی های ماهرانه ای را خلق کرد، اما به زودی با جمع آوری پشتیبانی مالی برخی از کمک های مالی از حامیان خیر خواه او در ماه می سال 1803 میلادی وارد آکادمی سلطنتی کپنهاگ دانمارک شد. او بدون هیچ پرداختی در آکادمی پذیرفته شد. به دلیل درگیری با معلمانش، او مدال طلای آکادمی را تا سال 1809 میلادی که استادش فوت کرد کسب نکرد. در سال 1810 میلادی، اکرسبرگ بر خلاف میلش با کریستین ربکا هیسینگ ازدواج کرد تا فرزندشان، ارلینگ کارل ویلهلم اکرسبرگ، قانونی باشد. سرانجام پسرش ارلینگ نیز پا در جا پای پدر نهاد و با تحصیلات آکادمی و حرفه ای حکاكی با مس را پیش گرفت.

با اشتیاق زیادی برای سفر، که البته بیشتر برای فرار از واقعیت این ازدواج بود فقط چند روز پس از عروسی اکرسبرگ به سمت آلمان و پاریس روانه شد. در آنجا وی تحت آموزش هنرمند نئوکلاسیک ژاک-لویی داوید از سال 1811 تا 1812 میلادی تحصیل کرد. او مهارت های خود را در نقاشی فرم انسانی بهبود بخشید و به دنبال توصیه های معلم خود به دنبال نقاشی از طبیعت و اشیای باستانی برای یافتن حقیقت بود. بعد از دو سال او از فلورانس به رم سفر کرد، جایی که او مطالعات خود را در سال های 1813 تا 1816 میلادی ادامه داد. اکرسبرگ یکی از بهترین پرتره های خود را به تصویر کشید، پرتره ای در سال 1814 میلادی در رم از مربی خود برتل توروالدسن، که به آکادمی هنر بخشیده شد. زندگی در رم با او میساخت، و او تحت تأثیر روشنایی جنوبی که در آنجا تجربه کرد قرار گرفت. او آثار فراوانی را در طول آن سال ها درآن جا خلق کرد که شامل چندین اثر منظره فوق العاده بود که این اثر امروز نیز یکی از آنهاست.

"نمایی از سه طاق شمالی-غربی طبقه سوم کولوسئوم" در سال 1815 یا 1816 میلادی کشیده شده، زمانی که اکرسبرگ در رم موقتا اقامت میکرد، مجموعه ای از آثار ویرانه های باستانی شهر را نقاشی کرد. جزئیات خرابه ها دقیقاً همانطور که در آن مکان رم هستند مشاهده می شود. اما نماهای شهر متشکل از ساختاری است که اکرسبرگ سه نمای جداگانه برای ایجاد یک هماهنگی جدید در هم ادغام کرد. مجموعه حکاکی سلطنتی مالک دو طراحی اولیه است که اکرسبرگ برای برنامه ریزی کار خود کشید. این یک نمونه اصلی از نقاشی عصر طلایی دانمارک است. اکرسبرگ به کپنهاگ بازگشت و در آکادمی به عنوان پروفسور معرفی شد، جایگاهی که بطور خاص برای یک دهه خالی بود تا او بازگردد. بیشترین سهم وی در نقاشی با استفاده از روش آموزش احیا شده وی برای به مکان های بیرونی بردن دانش آموزان این رشته بود، جایی که آنها به چالش کشیده میشدند تا بر روی طبیعت مطالعه کنند. او مطالعه مستقیم بر روی طبیعت را به هنر دانمارکی معرفی کرد و دانش آموزانش را تشویش کرد تا توانایی های شخصی خودشان را تقویت کنند تا بتوانند سبکی منحصر به فرد داشته باشند. او به دلیل نقاشی های دریایی خود علاقه خاصی به چشم انداز و پرسپکتیو پیدا کرد. او مقاله ای نوشت با عنوان "پرسپکتیو خطی مورد استفاده در هنر نقاشی" و کلاس هایی را در این موضوع در آکادمی برگزار کرد. وی تعداد کمی از آثار قلم زنی ساخت که مشاهدات روزمره زندگی را با اصول هارمونی کلاسیک کامپوزیشن ترکیب می کند. این آثار موجب پدید آمدن روش خاص نقاشان عصر طلایی دانمارك شد که زندگی روزمره و عادی را ترسیم می كردند.

- کلینتون پیتمن

پی نوشت: همچنین دراینجا میتونین در مورد ماری و پیدر سورین کرویر - زوج نقاش فوق العاده دانمارکی بخونین.