در چنین روزی در سال ۱۸۶۲، گوستاو کلیمت، نقاش نمادگرای اتریشی و یکی از شخصیتهای برجستهی جنبش جدایی وین، به دنیا آمد. به لطف موزهی لِئوپالد در وین، ما امروز یکی از شاخصترین کارهای او را به حضور شما تقدیم میکنیم. همچنین برای پنج یکشنبهی آینده کارهای دیگری از کلکسیون حیرتانگیز این موزه خدمت شما ارایه خواهد شد. امیدواریم از این کارها لذت ببرید! :)
این یکی از کارهای اصلی کلیمت میباشد که از بهترین کارهای تمثیلی وی میباشد. اینجا او با استفاده از ترکیبهای برجسته چرخهی زندگی آدمها را به تصویر کشیده است. طرح اولیه روی کاغذ و حدود ۱۹۰۸ کشیده شد و سپس با رنگروغن در سال ۱۹۱۰ نقاشی شد. در نخستین رونمایی از این کار در سال ۱۹۱۱ در نمایشگاه هنر رُم، کلیمت مدال طلا را از آن خود کرد. به دلایلی نامعلوم او در سال ۱۹۱۵ تصمیم گرفت که این تابلو را به صورت اساسی بازبینی کند. کلیمت توانست درهمآمیختگی حیرتانگیز مرگ و زندگی را به تصویر بکشد. او این کار را با ایجاد تضاد انگیزشی میان گروهی از آدمهای برهنه (مادر و فرزند، پیرزن، زوج عاشق) که در میان گلها و زیورآلات در سمت راست هستند و نقشی تنها از مرگِ سیاهپوش در چپ انجام داده است. پسزمینهی کار که از ابتدا به رنگ طلایی بود، در نسخهی پایانی به خاکستری تغییر میکند که مرگ را، پوشیده در ردایی آبی از زیورآلات که گُرز قرمزی را بلند کرده است، نیرومندتر جلوه میدهد. در مقابل او زندگی با رنگهای روشن و تزیینات میدرخشد.
پ. ن اگر این کار شما را مجذوب خود کرده، میتوانید دربارهی مرگ و زندگی بیشتر بخوانید!
در ضمن میدونم که امروز جشن ملی فرانسه هست (زنده باد فرانسه!) ولی امسال ما تولد کلیمت را جشن میگیریم! امیدوارم که متوجه میشید. :)