فریزحمل الوار

بین سالهای 717 و 706 قبل از میلاد، شاه سارگن دوم، این کاخ جدید را در خرساباد ساخت، که اکنون در عراق واقع است. مثل هر کاخ آشوری دیگری، مجسمه سازی اهمیت بسیار داشت. فریزها (حاشیه های کتیبه) و حجاری ها رابطه های دیپلماتیک و دغدغه های سیاسی را نشان می دهند.

این اثر، در حیاط تشریفاتی که رو به اتاق مخصوص تخت شاهی (اورنگ) باز میشود، واقع است. این منظره به صورت نمادین استیلای شاه آشور را نشان میدهد که از سرزمین پارس تا قبرس را در بر میگیرد. مردم تحت فرمان آشور موظف به پرداخت خراج به امپراتوری هستند، که خراج مردم لبنان محموله هایی از چوب سرو بود. همانطور که میبینیم، کنده ی درخت سرو با قایق ، شاید از طریق رود فرات، حمل میشود. چوب لبنانی، به خاطر کیفیتش مشهور بود و به عنوان مصالح ساخت و ساز مجلل استفاده میشد.

عمق این حجاری ها واقع گرایانه نیستند، زیرا سایز همه ی اجزا یکسان است، که تنها زمانی که کل دیوارها با یک الگوی یکسان پوشانده میشود، قابل قبول است. مرگ شاه در سال 705 قبل از میلاد، سبب شد که کمتر از یک سال از الگوهای سارگن دوم بهره گیری شود. به دلیل مرگ وی در میدان نبرد، جسد او در روز تشیع جنازه به دست نرسید و نمیتوانست در پایتخت قرار گیرد چرا که کاخ نفرین شده بود. و به همین دلیل مردم سال بعد این شهر را ترک کردند.

حفاری های این کاخ توسط فرانسوی ها در اواسط قرن 19 انجام شد و همین دلیل اختصاص دادن یک اتاق کامل برای بازسازی مجسمه های آشوری خرساباد در موزه ی لوور پاریس است.

-کارولین مریک

پی نوشت: اینجا با بهزاد، لئوناردوی ایرانی آشنا شوید !