در این روز در سال ۱۸۵۳ یکی از مشهورترین هنرمندان جهان، نامدارترین آنها به حتم، متولد شد. با اینکه زندگی حرفهای ونسان ون گوگ کوتاه بود و ۱۰ سال طول کشید، اما وی ثابت کرد که یک هنرمند فوقالعاده پرکار و مبتکر است. مانند پیشکسوت و هنرمند محبوب خود، رامبرانت فان راین، ون گوگ عاشق خودنگاره بود. او کمتر از ۳۶ خودنگاره کشید. نقاشیای که امروز ارائه میکنیم یکی از آخرین خودنگارههایی است که این هنرمند کشیده است.
ون گوگ در دوران اقامت داوطلبانه خود در آسایشگاه نقاشی میکشید. او در نامهای به برادرش تئو که در اوایل سپتامبر ۱۸۸۹ نگاشته شد، نوشت:
"آنها میگویند–و من بسیار مایلم که آن را باور کنم–که شناختن خود دشوار است–اما نقاشی کردن خود نیز چندان آسان نیست. بنابراین من در حال حاضر روی دو پرتره از خودم کار میکنم–چرا که مدل دیگری ندارم–چون زمان زیادی گذشته از وقتی که بایستی بر یک اثر کوچک فیگوراتیو کار میکردم. یکی را همان روزی که از جایم بلند شدم شروع کردم؛ لاغر و رنگ پریده مثل یک روح بودم. بنفش-آبی تیره، و سرش مایل به سفید با موهای زرد است، بنابراین دارای یک جلوه رنگی است. اما از آن موقع من یک اثر دیگر را شروع کردم، به طول سه ربع روی پسزمینهای روشن."
در اینجا ون گوگ خود را سر کار به تصویر کشیده، در حالی که لباس نقاشیاش را پوشیده و پالت و قلمموهایش را در دست دارد. آثار قلمموی پویایش، به تصویر او فوریتی نامتعارف و بیانگری میبخشد. به گفته خود ون گوگ، این نقاشی همان اثری بود که «شخصیت واقعی» او را تسخیر کرد.
به مناسبت تولد ون گوگ، تمام محصولات هنرروزانه به او اختصاص داده شده است - ۲۵٪ تخفیف، آنها را در فروشگاه ما ببینید!
پ.ن: در مورد اینکه چگونه هنر زندگی او را نجات داد بخوانید! نگاهی دیگر به سلامت روان ونسان ون گوگ.