از 1887 به بعد، رادولف وان آلت همواره در نیمهی تابستان به همراه دخترش لوییس از زالتسبورگ به گزتهآین سفر میکرد. اندوه آشکارِ موجود در نامههایی که آنجا نوشته است، با ذوق هنریِ که حاصل آن پختهترین آثار اوست، در تناقض است. نقاشی صنوبر پیر در بدگزتهآین شاهکاری از اواخر دورهی او در نقاشی با آبرنگ است. یک درخت در شکوه و افتخار از همه طرف به سمت آسمانی که به رنگ آبی ملایم و با ضربات رها و آرام قلم مو آغشته شده، بلند شده است. رشته کوه گستردهای که از کوچکترین نقاط و ضربات قلم مو به وجود آمده است، در سرتاسر پسزمینه امتداد دارد. جهت القا کردنِ اندازهی بسیار بزرگ این صنوبر، نقاش، پیکر زنی که به برداشت کلم مشغول است را در اثر جای داده است. حالت خمیدهی او نشانگر تقابل بین نیروهای با ابهت طبیعت و کارِ آرام و پایدار است.
ما نقاشی امروز را به لطف موزهی لئوپولد به نمایش میگذاریم.
پینوشت: چیزهای محدودی وجود دارند که زیباتر از طلوع خورشیدِ آلپاین باشند! طلوعهایی برای امید در هنر را اینجا مشاهده کنید.