ما امروز یک ماهِ خاص را با کلکسیون گالریِ ملی آلته و گالری گِمالده (موزههای ایالتی برلین) در برلین شروع میکنیم. آن را با این پرتره زیبا از پتروس کریستوس شروع میکنیم. برای اولین بار در نقاشی هلندی، پرترههای او موضوع را در محیطی دقیق و فضایی نشان دادند که باعث آگاهانهتر شدن حضور آنها میشد. نه رابرت کمپین و نه یان ون آیک شانس نشان دادن موضوعاتشان را در محیطی متناسب نداشتند.
پتروس کریستوس شاگرد یان ون آیک بود که پس از مرگ او، کارگاهش را به عهده گرفت. او تاثیرات استادش را با سبکهای روخیر فان در ویدن و رابرت کمپین ترکیب کرد. او نقاشیهای مذهبی میکشید ولی در پرتره بهتر بود. آنها با وقارِ ساکن و توجهشان به جزئیات اندک، مشخص میشوند. پسزمینهی نقاشیها کاهش یافته اما در حالت فضاییِ خود، منحصر به فرد باقیماندهاند.
این نقاشی کاملا به عنوان یکی از بدیعترین پرترههای رنسانس شمالی درنظر گرفته میشود. او بسیار مدرن و واقعی به نظر میآید!
یکشنبهی خوبی داشته باشید!
پینوشت: اینجا دربارهی پتروس کریستوس، زرگری در مغازهاش، بیشتر بخوانید.