دافنه

«دافنه» نخستین مجسمه کاملا حرفه‌ای هریت هوسمر بود، همانگونه که او این اثر را «اولین فرزند من» خواند. به جای اینکه یک مجسمه کامل بسازد، او تصمیم گرفت که یک پرتره سردیس از زن جوان ایده‌آل بسازد. با اینکه سردیس‌ها در هنر غربی تاریخچه‌ای طولانی دارند، هوسمر به شدت تحت تاثیر مجسمه‌ساز آمریکایی هیرام پاورز و سردیس بسیار محبوب او از خدای یونانی پروسرپینا قرار گرفته بود. پروسرپینا که ده سال پیش از دفنی مدل سازی شده بود، یکی از برجسته‌ترین موفقیت‌های پاورز بود که بیش از ۱۷۵ بازتولید مرمر و گچ از آن ثبت شده است. مجسمه ساز جوان هوسمر به حتم تحت تاثیر قرار گرفته بوده است.

در اساطیر یونان، دافنه یک نیاد (حوری دریاچه‌ها)، نیمف آب (نیمف‌ها الهه‌های کوچک طبیعت‌اند) و دختر ایزد رودخانه بود. با اینکه چندین روایت از داستان دافنه و آپولو وجود دارد، هوسمر به احتمال از روایت دگردیسی‌های مشهور اووید الهام گرفته است. دافنه مرکز توجه ایزد آپولو بود که او را بدون خستگی‌ناپذیری دنبال می‌کرد. پدر دافنه در پاسخ به درخواست‌های بدون چاره‌ی دخترش، او را به یک درخت لائورل تبدیل می‌کند–دگردیسی او. هوسمر این نیمف جوان را با سرش رو به پایین به تصویر کشیده است، در حالی که بخت خود را قبول کرده، یا آنگونه که هنرمند در نامه‌ای نوشته، «در حال فرو رفتن در برگ‌های لائورل». (استفاده از برگ‌های لائورل به احتمال تحت تاثیر استفاده‌ی برگ‌های پای خرس در پروسرپینای هیرام پاورز بوده است.)

ما نقاشی امروز را با تشکر از موزه‌ی هنر کارولینای شمالی به شما ارائه می‌دهیم.

پ.ن: این اسطوره‌ی مشهور چه ارتباطی با جنبش #من_هم دارد؟ در اینجا نگاهی دیگر به داستان دافنه بیندازید.

پ.پ.ن: ما می‌خواهیم به شما یادآوری کنیم که سال ۲۰۲۲ آغاز شده و اگر شما هنوز تقویمی برای امسال ندارید، لطفا سری به تقویم‌های دیواری و رومیزی هنری و زیبای ما در اینجا بزنید. :))