در این ترکیببندی مینیمالیستی و در عین حال تأثیرگذار، زنجرهای بر شاخهی درخت شاهبلوط نشسته است. سادگی صحنه باعث تقویت اثرگذاری آن میشود و نگاه بیننده را با تمرکزی مراقبهگونه به سمت این حشره هدایت میکند. در شمارهای از مجلهی هنری ژاپنی «سوکوکو» در سال ۱۹۳۱ م.، خالق این نقاشی چنین اظهار داشت: «عناصری مانند سرمای هوا یا حالوهوای صبحی یخزده را نمیتوان بهراحتی در نقاشی نشان داد. ما فقط میتوانیم شکل را ترسیم کنیم و با انباشتن اشکال، احساس، حس و فضا را القا میکنیم.» این اثر، تجسمی بصری از همین فلسفه است.
ترکیببندی نقاشی که از جزئیات غیرضروری خالی است، نگاه بیننده را مستقیم به زنجره میکشاند. تنهای که به بالا میرود و برگهایی که به پایین آویزاناند، بازی ظریفی از حرکت و تعادل ایجاد میکنند که حس خنکی و آرامش صبحگاهی را القا میکند.
سیجو اومودا، نقاش ژاپنیای بود که نقش مهمی در تحول سبک نیهونگا (نوعی نقاشی سنتی ژاپنی که از رنگدانههای معدنی و گاهی جوهر روی ابریشم استفاده میکند) در دورهی تایشو و اوایل دورهی شوا ایفا کرد. زمانی که این سبک سنتی به روی بیانهای نوین هنری گشوده میشد. اومودا در دل شهر کاواگوئه چشم به جهان گشود که امروز با لقب «شهر انبارها» شناخته میشود و در ۱۷ سالگی به توکیو نقل مکان کرد. مسیر هنریاش زمانی تغییر جهت یافت که به نمایشگاه مؤسسهی هنر ژاپن پیوست و سبک خاص و راسخ خود را توسعه داد. اما درست زمانی که حرفهاش در حال اوجگیری بود، بیماریاش شدت گرفت و در سن ۴۱ سالگی از دنیا رفت.
پ.ن. شما هم مثل ما عاشق هنر ژاپنی هستید؟ چقدر در موردش اطلاعات دارید؟ خودتان رو با آزمونک هنر ژاپنی ما محک بزنید! اگه دوست دارید این علاقهتان رو با عزیزانتان شریک بشوید، میتوانید از کارتپستالهای آثار ژاپنی ما برایشان بفرستید. مجموعهی ما در فروشگاه دیلیآرت در دسترس است!
پ.ن۲. کاربران عزیز دیلیآرت! ما در حال برنامهریزی برای اضافه کردن زبان جدیدی به اپلیکیشن هستیم و خیلی دوست داریم نظر شما رو بدانیم! به نظر شما زبان بعدی چی باشد؟ لطفاً در این نظرسنجی کوتاه شرکت کنید!