صحنههای بازی پسربچهها که به دورهی سونگ (۱۲۷۹-۹۶۰ میلادی) برمیگردد، در هنر تزیینی چین رایج است. این صحنهها آرزوی زاد و ولد و لذت داشتن فرزند را نشان میدهند. یکی از این دو پسربچهی سرزنده و شاداب در مرکز این لوح کوچک سوار بر اسبی چوبیست، اسباببازی که ممکن است از چین سرچشمه گرفته باشد؛ پسربچهی دیگر طبلی را مینوازد. شاخههای بامبو، درخت آلو، ارکیده و گل داوودی حاشیههای اثر را تزیین کردهاند.
این ظرف با توجه به روش لاکزنیاش بسیار جالب است و نمونهی بارزی برای آسیای شرقی به حساب میآید. لاکر، رزینی است که از شیرهی بسیار سمی درخت لاکچینی تهیه میشود. این درخت از درختان محلی آن منطقه و از خانوادهی پیچک سمی بهحسابمیآید. لاکر در اصل یک پلاستیک طبیعی است؛ [این ماده] در مقابل آب و اسید بسیار استقامت دارد و در برابر گرما تا حدی مقاوم است. لاکر خام سالانه با گرفتن شیرهی چسبناک از طریق بریدگیهای ایجاد شده در درختان جمعآوری میشود. به آرامی گرم میگردد تا رطوبت و ناخالصیهای اضافی آن از بین برود. لاکر خالص را میتوان تقریبا روی سطح هر وسیلهای اعمال کرد یا آن را به صورت یک شمع درآورد. زمانی که لایهی نازکی از لاکر روی سطح شیء پوشیده شد، آن را در محفظهای گرم، مرطوب و دور از جریان هوا قرار میدهند تا خشک شود. از آنجاییکه لاکر باکیفیت ممکن است به ۳۰ لایه یا بیشتر نیاز داشته باشد، تهیهی آن بسیار زمانبر و پرهزینه است.
پ.ن. میدانید چطور باید نقاشیهای چینی را ببینید و خوانش کنید؟ در اینجا یادمیگیرید. :)
پ.ن۲. فراموش نکنید که در اینجا به نسخههای چاپی هنرروزانه از نقاشیهای مشهور سر بزنید!