ویولن مقابل پنجره باز

به نظر می‌رسد خوان گریس کوبیسمی را که پابلو پیکاسو و ژرژ براک در سال ۱۹۰۶ در پاریس آغاز به توسعه کرده را به کمال رسانده است. گریس این طبیعت بی‌جان را در دسامبر ۱۹۲۶، پنج ماه قبل از مرگ نابهنگام خود نقاشی کرد. مقابل پنجره‌ای باز با زاویه‌ی دید به منظره کوهستانی در پس‌زمینه، یک ویولن و یک کتاب موسیقی باز روی میزی بین یک شیشه و یک کاسه پر از میوه قرار دارند. اغلب اوقات، گریس سطوح رنگی و خطوط را مستقل از یکدیگر قرار می‌داد. تنها در مورد ویولن و کتاب موسیقی برابری شکل می‌گیرد و در نتیجه یک تصویرسازی از عمق فضایی به وجود می‌آید. از طرف دیگر، شیشه و کاسه میوه تنها با خطوط در سیاه و سفید مشخص شده‌اند. به همین دلیل، آن‌ها کاملاً روی سطح نقاشی باقی می‌مانند. به دلیل شفافیت این اشیا، به نظر می‌رسد رنگ‌های گرم میز و ویولن بیشتر دیده می‌شود. مرز بین بالا و پایین محو شده است. با این حال، این امر در مورد پشت و جلو نیز صدق می‌کند–برای مثال، جایی که گریس دهانه شیشه را با رشته کوه وصل می‌کند و در جایی که سیلوئت مورد دوم با سایه‌های روی کاسه ترکیب می‌شود.

پ.ن: مشهورترین نقاش کوبیست پابلو پیکاسو بود. آیا می‌دانستید که هنر او در طول زندگی حرفه‌ای وی به شدت تغییر کرد و می‌توان آن را به ۸ دوره مختلف تقسیم کرد؟