László Moholy-Nagy
لازلو موهولی-ناگی، نقاش و عکاس مجارستانی و استاد پرنفوذ مدرسهٔ باوهاوس بود. او که کاملا تحت تاثیر ساختارگرایی قرار گرفته بود، از حامیان سرسخت ادغام فناوری و صنعت در هنر به شمار می‌رفت. روحیه‌ای بی‌قرار در تجربه‌گری داشت و در زمینه‌های گوناگونی از نقاشی و طراحی گرفته تا عکاسی، کلاژ، مجسمه‌سازی، سینما، تئاتر و نویسندگی دستاوردهایی از خود بر جای گذاشت.
یکی از ماندگارترین دستاوردهایش تأسیس مؤسسهٔ طراحی شیکاگو بود که امروز نیز بخشی از مؤسسهٔ فناوری ایلینوی به شمار می‌آید. اکنون یکی از کولاژهای شگفت‌انگیز پیش از جنگ او را به شما معرفی می‌کنیم.
عنوان این کولاژ به خواهران دالی اشاره دارد؛ دو رقصندهٔ مشهوری که بین سال‌های ۱۹۱۱ تا ۱۹۲۷ در اروپا و آمریکا محبوبیت داشتند. جِنی و رُزی، دوقلوهای همسان، در مکان‌هایی مانند مولن روژ و زیگفلد فولیز برنامه اجرا می‌کردند و به خاطر زیبایی چشمگیر و علاقهٔ شدیدشان به قمار شهرت یافته بودند. چارلی چاپلین در زندگینامه‌اش شبی را در لس‌آنجلس تعریف می‌کند که با این خواهران، همسرانشان و همراه همیشگی‌شان، دیموند جیم بردی (تاجر پرآوازهٔ عصر طلایی آمریکا) شام خورده بود.
اما موهولی-ناگی برداشت خودش از این دوقلوها را خلق کرد و نام اثر را هم کمی تغییر داد. در ترکیب‌بندی او، حضور یکی از خواهران به یک نقطه تقلیل یافته به شکلی که تنها سرش پیداست و دیگری روی کره‌ای سیاه بالانس می‌زند، با دامنی پردار که به شکلی نمایشی اطرافش ریخته است. طراحی ساده و تقریباً کمینه‌گرای اثر شاید این تصور را ایجاد کند که کار ناتمام است، اما اندازهٔ بزرگ چاپ و حضور آن در نمایشگاه فیلم و عکس ۱۹۲۹ تأیید می‌کند که این اثر کاری کامل بوده است. تصویری به غایت مدرن که پیش‌درآمدی است بر تحولات هنری دهه‌های ۱۹۸۰ و ۱۹۹۰.
پی‌نوشت: باوهاوس یکی از مشهورترین مدارس هنری تاریخ و از نخستین آکادمی‌هایی بود که دانشجویان زن را هم می‌پذیرفت. با این حال، علیرغم ادعای پیشرو بودن و برابری‌طلبی، همهٔ دوره‌های آموزشی آن به روی زنان باز نبود. دربارهٔ زنان باوهاوس بخوانید!
پی‌نوشت دوم: کاربران گرامی دیلی‌آرت، ما به دنبال داوطلبانی هستیم که در ترجمه و ویرایش متون هندی به ما کمک کنند. اگر هندی زبان مادری شماست و مایلید به تیم بین‌المللی ما بپیوندید، لطفاً این فرم را پر کنید.