Hagar in de wildernis

In 1835 maakte Corot dit schilderij, geïnspireerd door zijn reizen door het Noord-Italiaanse platteland. Het schilderij toont Hagar en het kind Ismaël, stervend van honger en dorst onder de hete woestijnzon. Een engel komt vanuit de achtergrond aanvliegen om het kind te redden van een vroegtijdige dood. Toen Corot dit schilderij in 1835 op de Parijse Salon presenteerde, zorgde het voor sensatie. Het publiek was onder de indruk van de manier waarop Corot het contrast tussen de serene harmonie van het landschap en de harde realiteit van het stervende kind had weergegeven. Geïnspireerd door dit succes, schilderde Corot na dit werk nog andere voorstellingen van mythologische wezens en legendarische scènes, maar deze schilderijen deden het minder goed.