De Oraden

De Oraden zijn de nimfen uit de bergen en grotten (de meest bekende is Echo), waarvan gezegd werd dat ze erop uit trokken in vrolijke, levendige groepen om op herten te jagen, wilde zwijnen te achtervolgen en roofvogels neer te halen met hun pijlen.  Op teken van Diana zouden zij op haar af rennen en vergezellen als een duizelingwekkend gevolg.  De catalogus van 1902 voor de Salon gaf dit volgende lange commentaar volgend op  de titel van het schilderij: "De schaduwen vervagen; de ochtend gloort stralend en kleurt de bergtoppen roze.  Dan stijgt een lange processie op naar de hemel: het is vrolijke bende nimfen, die tijdens de nacht speelden in de schaduw van het woud en bij de stiltstaande wateren van de rivier. Zij gaan de lucht in, gadegeslagen door de verbaasde faunen om terug te keren naar hun eigen rijk en de etherische streken, die bewoond worden door de goden". Met dit schilderij toont Bouguereau zichzelf als sterk verbonden met zijn ideaal van academische schilderkunst. Net als in een ander schildrij in het Musée d'Orsay, De Aanval, is het  mythologische onderwerp hier een excuus om zijn uitstekende tekenkwaliteiten te tonen, waarmee hij in staat is om alle houdingen en uitdrukkingen van het menselijk lichaam treffend weer te geven.  Het mythologische onderwerp stelt hem in staat om een erotisch element te introduceren zonder te vervallen in ondeugd (de lust in de ogen van de Saters is, in dit opzicht, eenduidig). Met deze vlucht van de vrouwenfiguren, maakte Bouguereau moedig een schilderij dat zeer beeldend is en overgoten met poëzie, waarneembaar in het schemerlandschap op de achtergrond, Corot evenarend en met een tintje van symbolisme.