Venus Verticordia, wat Venus, draaier der harten betekend, is afgeleid van Latijnse literatuur, waar het duidde op de rol die Venus, god van liefde en schoonheid, speelde in het draaien van vrouwen harten naar deugd. Dante Gabriel Rossetti interpreteerde dit in op de tegenovergestelde manier, dat het betekende dat het mannen wegleed van trouw. De rozen, kamperfoelie, appel en het naakte figuur dragen allen bij aan het thema van liefde en seksualiteit. Het is ook een van de weinige naakten in het werk van de artiest. Rossetti's interpretatie is evident in zijn sonnet voor het schilderij:
"Zij heeft de appel in de hand voor jou,
Maar in haar hard houd ze het terug;
Ze mijmert, met haar oog op het spoor
Dat zij in jou ziel kan zien.
Zij wil, zo lijkt het, u de appel geven,
Maar gunt u nog een ogenblik respijt,
Alsof ze haast tot deernis wordt verleid
Door wat er in uw ogen staat geschreven.
Ze denkt misschien: 'Zijn vrijheid duurt nog even,
Tot hij de appel proeft, welks heerlijkheid
Hem blootstelt aan de pijl; want lange tijd
Zal hij door onrust worden voortgedreven.'
Zij kijkt u koel en ingetogen aan;
Maar als ze u haar lokspijs aan zal reiken,
Ontvlamt haar blik als nooit voor haar Trojaan.
Haar vogel zal een onheilsbode blijken,
Haar zeegeruis zal op een treurzang lijken
En Trojes vuur zal door haar woedden.