Sint Sebastiaan

Sint Sebastiaan (gestorven ca. 288) was een vroegchristelijke heilige en martelaar. Hij werd gedood tijdens de vervolging van de christenen door de Romeinse keizer Diocletianus. Hij wordt in de kunst en literatuur vaak afgebeeld vastgebonden aan een paal of boom en met pijlen doorboord. Hoewel dit de manier is waarop hij meestal in de kunst wordt afgebeeld, werd Sebastiaan volgens de legende gered en genezen door Irene van Rome. Kort daarna uitte hij persoonlijk kritiek op Diocletianus en werd hij als gevolg daarvan doodgeknuppeld. Sebastiaan was de beschermheilige van potentiële pestlijders (een verband dat door de Legenda Aurea Legende populair is gemaakt) en ook van soldaten, wat hem een belangrijke plaats gaf in de geest van de Middeleeuwse bevolking. Hij was een van de heiligen die het meest werden afgebeeld door de kunstenaars van de late gotiek en de renaissance, in de periode na de Zwarte Dood (pest). De mogelijkheid om een halfnaakte man, vaak in een verwrongen pose, af te beelden maakte van Sebastiaan ook een geliefd onderwerp. Zijn executie door pijlen pijlen was het onderwerp van de grootste gravure van de hand van de Meester van de speelkaarten in de jaren 1430, toen er weinig andere gangbare onderwerpen met mannelijk naakt waren dan Christus. Sebastiaan komt voor op vele andere prenten en schilderijen, hoewel dit ook te danken was aan zijn populariteit onder de gelovigen. Botticelli, Perugino, Titiaan, Pollaiuolo, Giovanni Bellini, Guido Reni (die het onderwerp zeven keer schilderde), Mantegna (drie keer), Hans Memling, Gerrit van Honthorst, Luca Signorelli, El Greco, Honoré Daumier, John Singer Sargent en Louise Bourgeois: ze hebben allemaal Sint Sebastiaan geschilderd. Een vroeg werk van de beeldhouwer Gianlorenzo Bernini is ook een beeld van Sint Sebastiaan.