Portret van een Dame

Naar het einde van zijn leven was Van der Weyden vooral in beslag genomen door portretopdrachten; hij werd in hoge mate gerespecteerd door latere generaties schilders voor zijn diepgaande manier om karaktereigenschappen te evoceren. In dit werk brengt hij de nederigheid en de gereserveerde houding van de vrouw over door haar fragiele fysiek, haar neergeslagen ogen en haar strak gevouwen handen. Ze is tenger en beantwoord aan de gotische indealen: haar smalle schouders, stevig opgespeld haar, het hoge voorhoofd, haar hoofdtooi die als omlijsting werkt, verlengen haar beeld. Het is het enige gekende portret van een vrouw dat gehandtekend is door Van der Weyden, maar de naam van de vrouw is niet gekend en het werk kreeg geen titel. Al heeft Van der Weyden de conventies van de idealisering nooit aangehangen, hij probeerde toch zijn modellen mooi voor te stellen en schilderde ze gekleed in prachtige modieuze kledij, vaak met verfijnde - bijna gebeeldhouwde -  trekken, die soms afwijken van het werkelijke voorkomen. Hij paste zijn eigen esthetiek toe en zijn portretten van vrouwen zijn vaak  opvallend gelijkend.