Drie Schoonheden van Nu

De drie beroemde Edo (Tokyo) vrouwen afgebeeld op deze houtsnede, allemaal bekend om hun opvallende schoonheid, zijn te herkennen aan de kammen op hun kimono of aan de waaier die een van hen in haar hand houdt. Naniwaya Okita, de jonge vrouw aan de rechterkant, was een serveerster in het Naniwaya-theehuis en kan met dat etablissement worden geïdentificeerd door de bloeiende paulowniaboom (kiri) op ​​haar waaier. Links naast haar staat Takashima Ohisa, de dochter van een eigenaar van een rijstkoekenwinkel, die een driedubbel eikenblad (mitsu-gashiwa) op haar kimono heeft; bovenaan en in het midden staat de professionele entertainer (geisha) Tomimoto Toyohina, met een primulabloem (sakuraso) embleem op haar kimonomouw. Als een van de meest gevierde en succesvolle Japanse houtsnedekunstenaars, Kitagawa Utamaro's interesse in fysionomie, de studie van  gezichtskenmerken van een individu als een indicatie van het karakter, hielp om zijn vaardigheid om de kenmerken van elk gezicht subtiel te veranderen om een ​​gevoel van portret en individualiteit, zoals de positie en afstand van de ogen, de vorm van de neus en de plaatsing van de oren. Tegelijkertijd behield hij een gestileerde, ideale schoonheid gekenmerkt door langwerpige gezichten en kleine ogen en monden. Die Schoonheden demonstreert drie nieuwe ontwikkelingen in de Japanse prentkunst die Utamaro tijdens de Edo-periode populair heeft gemaakt: het gebruik van de zogenaamde "grote kop"-compositie (okubi-e), die een close-up van elk onderwerp geeft; de piramidale vorming van de figuren; en het gebruik van een sprankelende mica-dust-achtergrond (kirazuri) die de zachte, matte tinten van de gezichten accentueert. Deze prent is een van tenminste drie bekende staten (versies met enige variatie in detail) van dit ontwerp en bevat een titelcartouche in de rechterbovenhoek.