Diego Velázquez
Hier is Mars, de Romeinse god van de oorlog, volledig uitgeput. Dit is niet de gespierde jonge held die we over het algemeen zien. Hij is ouder en heeft zijn beste tijd gehad. Hij is geestelijk ingestort. Dit is de roemloze nawee van alle goddelijke overwinningen. En de god is, zeer ongebruikelijk, alleen, verzonken in zelfmedelijden. Het lijkt alsof hij ergens vanuit de diepte achter zijn ogen naar ons kijkt. Als ware hij enigszins hulpeloos, verbijsterd of beschaamd.
Hoe kon hij in zo'n onprettige toestand geraken? Nou, feitelijk zien we een tamelijk plezierige situatie. De manier waarop de vele paarse doeken rond zijn liezen zijn gedrapeerd is op een ingetogen manier vrij bekoorlijk maar toch ook een beetje vernederend en misschien zelfs ongepast in zijn schoonheid. Zijn eenzaamheid lijkt hier benadrukt te worden door de saaie, groenig-bruine achtergrond waartegen hij is afgebeeld.
Dit schilderij was geïnspireerd door Il Pensieroso een beeld dat Michelangelo in opdracht van de Medici maakte voor de sacristie van de basiliek van San Lorenzo. Waarom Velasquez besloot om Mars op deze manier af te beelden? Dat weet niemand.
Een fijne zaterdag allemaal!