Edgar Degas
Ongeveer de helft van het oeuvre van Edgar Degas van schilderijen en pastels laat danseressen zien. Misschien herkende hij een parallel tussen hun kunst, waarin precieze, veeleisende technieken er moeiteloos en mooi uit moesten zien, en die van hemzelf. Door de danseres te observeren in ruste, bij de repetitie, achter de schermen en op het toneel, koos hij een bijna documenterende benadering van zijn onderwerp.
Verscheidene van de ballet scenes van Degas zaten bij de vierentwintig werken die hij had laten zien op de tweede impressionistische tentoonstelling van 1876. Deze pastel is een voorbeeld van de innovatieve technieken van de kunstenaar en zijn onderscheidende stijl. Hij gebruikte een variëteit aan media, maar het meest opvallend is zjin virtuose gebruik van pastel om de lichtende kleuren en doorschijnende stoffen te benaderen. Het werk laat de methode van Degas zien om zijn figuren asymmetrisch te schikken, zodat een figuur een ander deels afdekt of buiten het raamwerk valt. De compositie is gemaakt van tenminste tien stukken papier, die hij samenvoegde om oorspronkelijke tekening van de achtergrondfiguur te vergroten. De meest uitzonderlijke toevoeging is de smalle strook papier aan de rechterzijde, maar net breed genoeg om het oog van de danseres vast te leggen.
Degas' preoccupatie met danseressen was sociaal en en formeel: hij maakte vaak tamelijk verwijzingen in zijn werk naar de interacties achter de schermen die plaatsvonden tussen vrouwelijke artiesten en hun mannelijke opdrachtgevers.