De straf voor wellust

Giovanni Segantini was een in Italië geboren schilder, bekend om zijn grote landschappen van de Alpen. Hij was een van de beroemdste kunstenaars in Europa aan het eind van de 19e eeuw en zijn schilderijen hingen in de grote musea. In zijn latere leven combineerde hij een divisionistische (pointillistische) schilderstijl met symbolistische beelden van de natuur. Hij was het grootste deel van zijn leven actief in Zwitserland. Segantini schilderde De straf voor wellust in 1891. Het was een van zijn eerste werken in een thematische serie over "cattive madri" (slechte moeders), die hij tussen 1891 en 1896 maakte. Segantini vond zijn inspiratie bij Nirvana, een gedicht geschreven door Luigi Illica, een van Puccini's librettisten, in navolging van de Indiase tekst Panghiavahli. Illica's gedicht bevatte de uitdrukking "la Mala Madre" (de slechte of verdorven moeder, wat doet denken aan "la mala femmina" of prostituee) als beschrijving van die vrouwen die de verantwoordelijkheden van het moederschap weigerden. Segantini kwam uit een land dat door het katholicisme was gevormd. Hoewel hij zich in zijn privéleven nooit conformeerde aan de katholieke doctrine - hij weigerde bijvoorbeeld te trouwen met zijn partner en de moeder van zijn vier kinderen - werd zijn werk sterk beïnvloed door religieuze ideeën. Wat Segantini tot religie kan hebben aangetrokken, is de hoop op een leven na de dood. De zielen van de vrouwen zijn afgebeeld al zwevend tegen een besneeuwde achtergrond die gebaseerd is op de Zwitserse Alpen, waar Segantini een groot deel van zijn leven doorbracht. De grootsheid en spiritualiteit van de Alpen moeten een voortdurende inspiratie zijn geweest voor Segantini. Zijn laatste woorden voor zijn dood zouden zijn geweest: "Ik wil mijn bergen zien". Segantini had zijn moeder verloren toen hij zeven jaar oud was en waarschijnlijk wilde hij met alle macht het trauma van de moeder voor het verlies van haar kind weergeven. Leuk weetje - het schilderij werd gekocht door de Walker Art Gallery in Liverpool in 1893, maar voordat het werd tentoongesteld werd het omgedoopt tot "The Punishment of Luxury ("De straf voor luxe" - luxury is een archaïsche vertaling van het Italiaanse lussuria) omdat men dacht dat de vermelding van "Welust" te uitdagend zou zijn voor een Victoriaans publiek.

Tot morgen!

We hebben je hulp nodig - doneer alstublieft en help ons een nieuwe versie van de app uit te brengen: http://support.getdailyart.com