Onbekende Artiest
Alfred heeft de onderscheiding dat hij de enige Engelse koning is die ooit officieel werd onderscheiden als 'de Grote', en de titel is zeker welverdiend. Geboren in de West-Saksische koninklijke familie van Zuidwest-Engeland in het midden van de 9e eeuw, was er weinig kans dat deze jongste zoon het machtige, rijke Angelsaksische koninkrijk Wessex zou regeren. Toen Alfred in 871 zijn oudere broer Æthelred opvolgde, erfde hij een koninkrijk dat aan alle kanten door de Vikingen werd belegerd. Hoewel er geen bewijs is dat Alfred voor ogen had een 'koninkrijk van de Engelsen' te verenigen, veranderden zijn vele militaire successen geleidelijk het tij van de oorlog tegen de Denen, die op dat moment in verschillende legers waren verdeeld. Alfred stierf in 899, en uiteindelijk zou zijn kleinzoon, Athelstan, de West-Saksische heerschappij uitbreiden over het grootste deel van wat tegenwoordig bekend staat als Engeland.
Asser, een monnik uit Wales, schreef eind 9e eeuw een biografie over Alfred, en hij beschreef Alfred als een vrome christen met een diepe liefde voor leren. Hij vertaalde vier Latijnse werken in het Oudengels, vermoedelijk zodat ze beter toegankelijk zouden zijn voor leken. Sommige geleerden geloven ook dat hij mogelijk verantwoordelijk is voor de productie van de Angelsaksische kroniek, een buitengewoon belangrijke annalistische geschiedenis die al eeuwen door historici wordt gebruikt. Het is geen verrassing dat er veel onechte legendes over Alfred worden aangetroffen - de bekendste beschrijft hoe Alfred, op de vlucht voor de Vikingen, schuilt bij een arme vrouw en tot haar ergernis per ongeluk haar cakes op het vuur verbrandt.
Het Alfred-juweel is zo toegeschreven vanwege de Oud-Engelse inscriptie rond de omtrek van de centrale kristalsteen: + AELFRED MEC HEHT GEVVYRCAN (vertaling: "Alfred beval me te worden gemaakt"). Het werd oorspronkelijk gevonden in de 17e eeuw in Somerset, Engeland, en het doel ervan is sindsdien door geleerden besproken. Het schijnt dat de onderkant van het juweel ooit een soort staaf vasthield die naar beneden zou zijn uitgetrokken, en dit heeft historici ertoe aangezet te geloven dat het juweel mogelijk de kop of het handvat van een æstel was, of een wijzer die werd gebruikt. om een lezer over de pagina van een boek te leiden. Het is mogelijk dat de figuur onder het bergkristal bedoeld was als personificatie van het gezichtsvermogen. Hoewel enigszins mysterieus, is het Alfred-juweel een opmerkelijk voorbeeld van Engels cloisonné van goud, en een van de weinige voorwerpen die waarschijnlijk direct in verband kan worden gebracht met deze uitzonderlijke monarch.
- Stephanie