Portia Verwondt Haar Dij

Elisabetta Sirani was een Italiaanse barokke schilder en graficus. Ze was behoorlijk succesvol in haar korte leven; zij was de beroemdste vrouwelijke kunstenaar in Bologna en richtte een academie voor vrouwelijke kunstenaars op. Sirani werd opgeleid door haar vader, die een leerling was geweest van Guido Reni en een gevestigde schilder was op de school in Bologna. Toen haar vader arbeidsongeschikt werd, nam ze op zestienjarige leeftijd zijn werkplaats en atelier over. Ze werd meteen enorm succesvol. Haar succes werd gemakkelijker gemaakt door het feit dat Bologna progressiever was dan andere Italiaanse steden en vrouwelijke kunstenaars gemakkelijk verwelkomde. Naast het succes met haar eigen schilderijen, leidde ze een aantal andere schilders op, waaronder enkele mannen en meer dan een dozijn vrouwen (waaronder haar jongere zussen).

Sirani schilderde onder meer portretten, religieuze schilderijen, waaronder het populaire verhaal van Judith en Holofernes, en een zelfportret dat zichzelf als de allegorie van de schilderkunst laat zien. Portia verwondt haar dij is een scène uit de Romeinse geschiedenis. Portia Catonis was de vrouw van Brutus en sommige geleerden denken dat ze mogelijk betrokken was bij het complot om Julius Caesar te vermoorden, of op zijn minst de enige vrouw was die er van tevoren van op de hoogte was. De hier geïllustreerde scène komt van Plutarchus, die schrijft dat ze haar man tegenkwam terwijl hij over de moord nadacht, maar hij zou zijn problemen niet aan haar toevertrouwen, uit angst dat ze het complot onder marteling zou onthullen. Om te bewijzen dat ze fysieke pijn kan weerstaan, sneed Portia haar dij door en leed een dag in stilte (ondanks koude rillingen en koorts). Daarna keerde ze terug naar haar man met het bewijs dat ze haar geheimen kon bewaren.

Het had voor Sirani een politiek schilderij kunnen zijn, waarschijnlijk bedoeld om te laten zien hoe ver vrouwen moeten gaan om serieus genomen te worden.