Abigail de Andrade
We zijn in de 19e eeuw in Brazilië en er doet zich een ongekende situatie voor: voor de eeste keer kent het Imperial Academy of Fine Arts een prijs toe aan een vrouw, de jonge schilder Abigail de Andrade (1864-1891), die helaas niet in de boeken van de kunstgeschiedenis voorkomt. Toch is het de moeite waard om te zeggen dat ze een belangrijke artistieke productie had, ondanks de vroegtijdige dood en de moeilijkheden die erbij kwamen kijken doordat ze een vrouwlijke schilder was, vanwege de historische periode waarin ze leefde en de maatschappij waarvan ze deel uit maakte.
Een van de bekroonde werken was Een Hoek van Mijn Atelier, gemaakt in 1884, en een van de mooiste en krachtigste werken van Abigail. De verf toont niet alleen haar werkplaats, maar ook haar professionele bevestiging in een universum beheerst door mannen.
Het is een prachtig werk: de schilder, in het midden van het schilderij, werkt op een canvas, terwijl ze tegen haar tante praat. De objecten om haar heen (sculpturen, studies, portretten) demonstreren de constante training van de kunstenares in haar eigen techniek.
Abigail vertoont niet haar gezicht, waardoor ze de focus legt op de uitvoering van haar werk. Ze is van plan zichzelf te bevestigen als een kunstenares, als een professional, in een activiteit die vrouwen toen der tijd alleen als hobby ontwikkelde.
Ze stierf op een erg jonge leeftijd van 27 jaar, nadat ze naar Frankrijk verhuisde met de man waar ze van hield, die tegelijkertijd een kunstenaar en haar leraar was. Abigail's werk is extreem sterk als het gaat om vrouwlijke vertegenwoordiging, en dat mag zeker niet worden vergeten.
- Rute Ferreira
Als je meer wilt weten over deze Braziliaanse kunstenares, lees dan het artikel "The beautiful self-portraits of Abigail de Andrade" door Rute.