Fleury François Richard
François-Fleury Richard (1777-1852) was een schilder uit Lyon en de leerling van Jacques-Louis David. Hij begon met het schilderen van portretten en historische scènes in een academische stijl. Dit schilderij van Valentina van Milaan is het eerste opvallende schilderij van de kunstenaar en markeert een ommezwaai in de carrière van Fleury. Met dit schilderij creëerde hij een nieuwe stijl, de Troubadourstijl.
Het schilderij werd tentoongesteld in de Salon van 1802 en was een rechtstreeks succes, waarschijnlijk omdat het een belangrijk historisch figuur op een moment van diepe emotie weergeeft. Dit gevoel van intimiteit is ook versterkt door het kleine canvas, wat geen conventionele maat is in historische composities. Het laat Valentina Visconti zien in een diepe melancholische bui, huilend over de dood van haar man de Hertog van Orléans, die werd gedood bij Jean Sans Peur in 1407. Deze compositie werd geïnspireerd door de tombe van Valentina Visconti en de inscriptie daarop "Niets bleef voor me over, ik ben zelf niets".
De kijker voelt empathie voor de vrouw, misschien omdat François-Fleury deze compositie schilderde na een liefdesbreuk. De schilder, die middeleeuwse geschiedenis had gestudeerd, schildert Valentina in een realistisch Gotisch interieur. Het publiek en de critici waardeerden dit schilderij vanwege het licht-donkereffect naast de sprekende kleur van het groene gordijn dat het licht dempt en een mysterieuze verlichting geeft.
Valentina Visconti werd geprezen door meerdere dichters, inclusief Eustache Deschamps. Valentina raakt hier een windhond aan, wat in de Middeleeuwen een symbool van trouw en loyaliteit naar een echtgenoot toe was.
Tony Goupil