Govardhan
Onder het beschermheerschap van keizer Akbar in het 16e eeuwse India ontstonden de miniatuurschilderijen van Mogol. Deze kunstvorm bestond voornamelijk uit miniatuurportretten met motieven, meestal als onderdeel van koninklijke herdenkingsalbums. De techniek werd door de generaties heen doorgegeven door middel van leertijd en familiebanden.
De keizerlijke schilder Govardhan bloeide op door drie generaties van Mogol-keizers en stond bekend om zijn verfijnde portretten. Hij maakte deze bijzondere illustratie tijdens het bewind van Akbars kleinzoon, keizer Sjah Jahan (die later de Taj Mahal zou bouwen). Het beeldt de keizer uit die op de verloren Peacock Throne (Pauwentroon) zit.
Er zijn verschillende artistieke uitleveringen en historische verslagen van Sjah Jahan's begeerde Pauwentroon na de ingebruikname in 1628. Het werd beschreven als een ingesloten bedachtig platform op palen, onder een luifel die werd ondersteund door 12 kolommen. De naam is afgeleid van het ontwerp met twee pauwen bedekt met juwelen. De Franse juwelier Jean-Baptiste Tavernier bezocht Delhi in 1665 en had de benijdenswaardige gelegenheid om de troon persoonlijk te inspecteren. In zijn reisverslagen worden de versieringen van honderden edelstenen, waaronder parels, diamanten, robijnen en smaragden, tot in detail beschreven. Deze grandioze vertoning duurde zeven jaar en zou twee keer zoveel hebben gekost als de Taj Mahal!
De Perzische heerser, Nadir Sjah, viel Delhi binnen in 1739 en versloeg Sjah Jahan's nakomeling, keizer Mohammed Sjah. De veroveraar nam de troon en verschillende andere onschatbare Mogol-artefacten in beslag. Men gelooft dat nadat Nadir Sjah in 1747 in Iran werd vermoord, plunderaars de dekmantel van de daarop volgende anarchie gebruikten om de troon te ontmantelen en onder elkaar te verdelen.
Met ontwerpen die doen denken aan het origineel van Sjah Jahan, creëerden de Mogol en Perzische vorsten meer prachtige tronen die ook treffend de uitzonderlijke weelde van beide grote rijken uitbeeldde.
- Maya Tola