Deze afbeelding werd gemaakt tijdens de zware periode van de Burgeroorlog in het uiteengevallen Russische Rijk. Het geeft een duidelijk gevoel van onontkoombare en snel naderende chaos. Het gezicht van de vrouw sleept alle andere objecten in de afbeelding voort: machteloze mensen, huizen, sporen, palen en wielen. De maker schreef zelf dat zij een passagier is in een ontspoorde trein, en dat zij een land verbeeldt dat de afgrond intuimelt. Haar gelaat is verrassend kalm, haast onverschillig, gehypnotiseerd als zij is door de naderende catastrofe. Haar rechteroog is donker middelpunt van de draaikolk, afgezet met onthutsend felle kleuren die in scherven uiteenvallen. De beweging van de trein verbrijzelt de statische vormen tot vervormde fragmenten. (Volgens de principes van de kinetische kunst zal in de toekomst de roerloze en onvolmaakte schilderkunst vervangen worden door dynamische en perfecte filmcamera's.)
De maker heeft in dit werk een fragment van Vremya (Tijd) verwerkt, een echte krant, waar het werk zelf naar is vernoemd.
David Burliuk maakte zelf de ontberingen mee van het onbekende tegemoet te moeten reizen vanwege een dreigende catastrofe. In de winter van 1918, op wonderbaarlijke wijze in Moskou aan de dood ontsnapt, reisde hij met de trein gans Siberië door, op weg naar het Verre Oosten.
- Tatiana Adamenko
PS De Eerste Wereldoorlog veranderde de wereld en had ook zijn weerslag op de kunst. Lees er hier meer over.