Engel des doods vermoordt de Inwoners van Egypte

Ilya Repin, een van de grootste Russische kunstenaars, schreef het onderstaande over de totstandkoming van dit schilderij: 

'Elke maand werden er rond de honderd schetsen, gebaseerd op de opgegeven onderwerpen, ingeleverd voor het Academisch Schetsexamen. Vervolgens adviseerde de Commissie  excellente schetsen te belonen met de beste cijfers en zelfs medailles bij het eindexamen. In overeenstemming met hun beslissing werden deze schetsen geselecteerd en de makers ervan  kregen adviezen  om hun werk nog verder te verbeteren. Uitgekozen schetsen werden naar het kantoor van de keurmeester gebracht, waar de makers ze terug kregen met de opmerkingen van de Commissie. [...] 

Op een dag was het thema: 'Engel des doods vermoordt de inwoners van Egypte'. Uit vrees voor een afwijzing, besloot Ik om dit verhaal op een volkomen realistische manier uit te werken. Uiteraard had ik de luxueuze slaapkamers van de Egyptische koningen bestudeerd; hun bedden stonden op een podium met enkele treden... En ik stelde me voor dat een engel des doods in de nacht naar een naakte pasgeborene vloog, hem bij de keel greep, zijn knie in de buik van het slachtoffer duwde en hem letterlijk wurgde met zijn handen.

Mijn schetsen trokken vaak de aandacht van mijn vrienden. Vooral deze. Maar veel mensen zeiden mij herhaaldelijk: 'Deze schets gaat je problemen opleveren; waarschijnlijk wordt hij overhandigd aan de keurmeester'.

Dat is precies wat er gebeurde. Een hele reeks schetsen (zeven stuks) werd van de muur gehaald en die van mij zaten daar ook bij. Ik moest naar het kantoor van de keurmeester om me te verantwoorden en een vermaning te ontvangen.  De grootste straf voor mij zou zijn geweest als ik overgeplaatst zou worden naar een andere studie buiten de Academie. Ik was gewoon bang om naar de keurmeester te gaan en stelde het bezoek uit. 

 Uiteindelijk ging ik naar hem toe. Alexander Polyakov, de assistent van de keurmeester, was vriendelijk tegen me. 'Hij is het vast vergeten', dacht ik. Ik slikte een vraag in die ik had voorbereid over mijn schets die uit het examen was verwijderd.

'Weet je het niet? De Commissie was geïnteresseerd in je schets en je mag door voor een medaille. Hier is je schets. Maar, je zult nu wel een scène moeten herzien die al  te realistisch is. Het is een geest tenslotte, de engel des doods. Waarom zou hij zijn spieren zo extreem aanspannen om hem te wurgen, uitgestrekte handen zijn voldoende. Maar je moet er zelf over nadenken, je mag het interpreteren zoals je wilt, zoals je het zelf ziet. Ik geef je alleen de mening van de Commissie door. De Commissie beoordeelt de sfeer van de schets als erg goed, in aanleg'. 'In aanleg' werd destijds als een compliment beschouwd.

Vervolgens maakte ik deze schets af en ontving ik een kleine zilveren medaille (beide schetsen zijn voor mij bewaard gebleven)."

We presenteren het werk van vandaag met dank aan het  Scientific-Research Museum of the  Russian Academy of Fine Arts. Dit citaat komt uit Academy of arts: the history of daily occurence in the memories and images of comtermpories. XIX-early XX century (Auteurs en samenstellers Elena Litovchenko, Lyudmila Polyakova. Sint Petersburg, 2013)

, P.S. Hier kun je lezen over de betoverende wereld van de Russische sprookjes.