Rode Appels

Helene Schjerfbeck schilderde stillevens gedurende haar hele carrière, voornamelijk van snijbloemen en fruit. In Rode Appels (1915) gebruikt ze niet alleen heldere kleuren, dikke lagen verf en expressief penseelwerk, maar ook een palletmes om de vlakke ondergrond te maken. Het vlammende rood wordt geaccentueerd door zijn complementaire kleur, groen. Ze gebruikte veel verschillende kleuren hier: verschillende tinten groen, mosterdgeel, roze-rood en op de achtergrond lila. Deze kleuren zijn briljant gebruikt als tegenwicht van elkaar. Schjerfbeck vond appels het moeilijkste fruit om te schilderen.

Later in haar leven herinnerde ze zich de invloeden van haar tijd in Parijs als een jonge vrouw, waaronder haar antwoord op de appelschilderijen van de grote Franse schilder Paul Cézanne, die ze zeer bewonderde. Ze was vooral gefascineerd door de manier waarop Cézanne kleur gebruikte: "... wat betreft kleur was Cézanne een van de schilders die compleet onmogelijke kleuren naast elkaar zette. Niettemin was het gehele resultaat uiteindelijk harmonieus, omdat hij altijd exact de juiste hoeveelheid gebruikte van elke kleur.  Het is niet de tint maar de hoeveelheid van elke tint dat het compleet maakt. Een enkele penseelstreek in een kleur is vaak prima, maar nog een streek met dezelfde kleur verknoeit alles." (Uit een brief aan de Finse schilder Maria Wiik, 3 augustus 1916).

We presenteren het werk van vandaag uit de collectie van de Nationale Galerij van Finland met dank aan Europeana. <3  We hopen dat je geniet van onze feestelijkheden rondom Women's History Month!

P.S. Lees hier meer over Helena Sofia Schjerfbeck, dit vrouwelijke Finse juweel! <3