Emily Carr
Op het schilderij dat we vandaag tonen is een trefzekere afbeelding van het Franse platteland te zien. Emily Carr voltooide het werk, dat een flinke stap zou blijken te zijn in haar artistieke ontwikkeling, in Bretagne. Ze had zich losgemaakt van de noodzaak zich obsessief bezig te houden met complexe details. In dit schilderij zien we krachtige penseelstreken, duidelijk beïnvloed door het post-impressionisme, om een indruk van algehele beweging te bereiken. Hiermee crëert zij een evenwichtige compositie waarin zij het natuurlijke ritme en de opvallende overgangen in het weidse Franse landschap in beeld brengt.
Gedurende haar verblijf in Frankrijk sloot de Canadese kunstenares het Franse platteland hartstochterlijk in de armen. Ze verwoordde haar ervaring zo: 'Ik zwierf met mijn schilderspullen in mijn rugzak door het platteland. De akkers waren prachtig, ze lagen erbij als een vrolijke lappendeken van rood-gouden tarwe, koele, bleke haver, rood-paars van zojuist geploegde grond, groen, groen gras en keurige, goed gesnoeide bomen.' Carr verdiepte zich zozeer in het Franse landschap dat haar stijl erdoor veranderde. In plaats van een zuiver naturalistische benadering legde zij de nadruk op het landschap als geheel, de dynamiek ervan en de onderliggende structuur.
Als je meer te weten wilt komen over hetgeen Emily Carr ontleende aan het post-impressionisme, kijk dan eens naar onze on-line cursus Post-Impressionism.
PS Emily Carr schilderde graag maagdelijke Canadese landschappen. Maar de schilderijen die zij aan het eind van haar carrière maakte laten iets heel anders zien. Ze tonen de rampzalige invloed van de industrie op de natuur. Verdiep je eens in haar milieubewuste kunst.