Zelfportret

In de kunstgeschiedenis is Jeanne Hébuterne vooral bekend als Modigliani's muze, model en de moeder van zijn dochter, Giovanna. De gepassioneerde liefde tussen Jeanne en Modigliani, die tragisch eindigde, werd door de familie van Jeanne afgewezen. En de grillige levenswijze van Modigliani en zijn ziekte vergiftigden hun relatie. Uiteindelijk kwam er een einde aan door het overlijden van Modigliani op 24 januari 1920, 48 uur later gevolgd door de zelfdoding van Jeanne, op 21-jarige leeftijd en acht maanden zwanger. 

Hébuterne was zelf ook schilder. Pas sinds kort heeft zij als zodanig erkenning gekregen. Net als haar broer André die ook schilder wilde worden, studeerde zij aan de Académie Colarossi in Parijs. Daar leerde zij in 1916 Modigliani kennen.

Dit markante, iconische zelfportret, geschilderd rond 1917, toen Modigliani Jeannes eerste portret maakte, staat op gespannen voet met de wijze waarop Jeanne werd beschreven als een verlegen, rustig en delicaat persoon. Met haar doordringende amandelvormige ogen kijkt zij de toeschouwer recht in de ogen en met haar gebruik van effen, gewaagde kleuren, lijkt de kunstenaar zich te portretteren als een jonge vrouw, die volledig achter haar keuze staat in te trekken bij haar zieke en benevelde minnaar, tot wanhoop van haar familie.

Volgens haar vrienden was Jeanne een vakbekwame schilder en kleermaker, die haar eigen kleding ontwierp. De Japans geïnspireerde jurk die zij hier trots draagt is hoogst waarschijnlijk een van haar creaties. Gezien de vroege dood van de vrouwelijke kunstenaar en het weinige werk dat van haar werd verkocht, is Jeannes zelfportret een uniek testament dat haar afbeeldt als de jonge kunstenaar met de lichte huid, de kastanjebruine vlechten en de zwarte haarband, waarvan de kleur zo contrasteerde dat zij van andere artiesten in Montparnasse de bijnaam 'Noix de coco' (kokosnoot) kreeg.