Pogrążona w nastroju zamysłu i przygnębienia postać Narcyza, otoczona mrokiem, zamknięta jest w kręgu z własnym odbiciem, gdzie jedyną rzeczywistością zdaje się ów krąg, który wyznaczyła jego próżność. W Metamorfozie poeta Owidiusz opisuje historię Narcyza, przystojnego młodzieńca, który zakochuje się we własnym odbiciu i ostatecznie umiera z miłości.
Renesansowy teoretyk sztuki, Leon Battista Alberti porównuje opowieść o Narcyzie do artysty, pisząc „wynalazcą malarstwa… był Narcyz… Czym jest bowiem obraz, jeśli nie aktem objęcia tafli wody za pomocą sztuki”. Czy jest zbiegiem okoliczności, że obraz ten jest jednym z zaledwie dwóch znanych obrazów Caravaggia przedstawiających sceny z mitologii klasycznej?