Unknown Artist
Ta niesamowita korona jest jednym z niewielu średniowiecznych dzieł o nietypowym projekcie i równie nietypowej historii. Chociaż początkowo uznawana była za należącą do cesarza rzymskiego Ottona Wielkiego (962-973), pozostałe fragmenty oryginalnego projektu sugerują, że mogła być używana przez każdego z władców tego regionu pod koniec X wieku. Ta średniowieczna korona była używana podczas koronacji cesarzy rzymskich przez stulecia, poczynając od X/XI wieku aż do początków XIX wieku, gdy Święte Cesarstwo Rzymskie zostało oficjalnie rozwiązane.
W odróżnieniu od wielu innych koron, ta jest w kształcie ośmioboku. Zbudowana jest z ośmiu osobnych tarczy ze złota połączonych razem w zmienny wzór. Cztery z jej paneli są zdobione techniką cloisonné i przedstawiają biblijnych królów i ich boskie prawo do władzy: Króla Dawida, Salomona, Ezechiasza i Izajasza, a także intronizowanego Chrystusa. W sumie wszystkie panele są zdobione 144 kamieniami szlachetnymi, takimi jak szafiry, szmaragdy, ametysty i perły. Głównym kamieniem zdobiącym przedni panel był oryginalnie opal zwany The Waise, dopóki nie został usunięty i zastąpiony, po czym zniknął bez śladu ok. 1350 r. Kilka innych części to późniejsze dodatki, w tym łuk łączący przedni i tylny panel, który został dodany przez cesarza Konrada I (1024-1039), a także krzyż na przodzie.
Święte Cesarstwo Rzymskie istniało przez niemal tysiąc lat i fakt, że ta korona była używana przez tak długi czas, pokazuje, jak duży nacisk cesarze kładli na kontakt z coraz dalszą przeszłością.
- Stephanie Skenyon