Dzisiejsze wspaniałe dzieło prezentujemy dzięki Statens Museum for Kunst w Kopenhadze. : )
Vilhelm Hammershøi i jego żona mieszkali w kilku europejskich miastach w nieregularnych odstępach czasu. Na przykład w Londynie przebywali od końca października 1897 do końca maja 1898. W odróżnieniu od Rzymu czy Paryża, Londyn nie był stolicą sztuki w tamtych czasach. Pobyt Hammeershøia w tym miejscu wzbudzał pewne zaskoczenie i spekulacje odnośnie powodu, dla którego chciał on tam pojechać.
Jednym z powodów był, bez wątpienia, urodzony w USA malarz James Abbott McNeill Whistler (1834–1903). W Londynie Hammershøi przedsięwziął raczej niekonwencjonalny krok. Napisał do Whistlera i próbował spotkać się z nim osobiście, niestety, bez sukcesu. Głównym powodem tego bezpośredniego ruchu była nadzieja Hammershøiego, że interwencja malarza zapewni mu prezentację na wystawie inauguracyjnej organizacji The International Society w 1898. Pragnął on zaprezentować tam Dwie Postaci, przedstawiające jego i jego żonę, Idę, oparte na kilku studiach.
Artysta nie chciał, by ten obraz był ”portretem w najbardziej ścisłym znaczeniu tego słowa", i w istocie ten rysunek jest czymś innym lub czymś więcej, niż dobra podobizna: interpretacją zawoalowanej prezencji, obrazem w ołówku z echem Leonarda. Innym oczywistym źródłem inspiracji jest muzealny portret młodej kobiety z goździkiem, poprzednio przypisywany Rembrandtowi, ale teraz Willemowi Drostowi (1633–58). Hammershøi namalował replikę tego obrazu dziesięć lat wcześniej.
- Jan Garff
P.S. Zanurkuj w cichy świat wnętrz Vilhelma Hammershøi tutaj.<3