Lavinia Fontana
Ten portret został ponownie przypisany Lavinii Fontanie, bardzo rozchwytywanej pod koniec XVI wieku malarce portretowej. Swoje artystyczne wykształcenie zdobywała u boku Agostino Carracciego w bolońskiej pracowni swojego ojca Prospero, mimo że nie mogła zapisać się do Akademii ze względu na nacisk kładziony na naukę rysunku nagich postaci.
Portret damy ukazuje zręczną pracę pędzla Fontany, jej doświadczenie w odwzorowywaniu koronek i biżuterii oraz wrodzone zrozumienie kompozycji i formy, na które wpłynęło jej studiowanie klasycznego posągu. W tym okresie pieski na kolanach były powszechnie umieszczane na portretach jako symbol wierności małżeńskiej, niezbędnej cnoty dobrej żony.
Portrety te miały przede wszystkim na celu nie tylko uchwycenie wiernej podobizny, ale także przekazanie najszlachetniejszych aspektów charakteru przedstawianej osoby. Według bolońskiej szlachcianki, Lukrecji Marinelli, mężczyźni mieli różne drogi do osiągnięcia sukcesu i honoru, podczas gdy kobiety ograniczały się do ozdób i strojów jako wskaźników osiągnięć, paradoksalnie pozostając własnością swoich ojców lub mężów. Fontana skutecznie służyła wizerunkowi swojej bohaterki, oddając te elementy z drobiazgową starannością.
Lavinia Fontana znajduje się w naszym zestawie 50 pocztówek z kobietami-artystkami!
P.S. W czasach, gdy niewiele kobiet było w stanie zrobić karierę jako artystki, Lavinia Fontana zdecydowanie osiągnęła niezwykły sukces. Poznaj malarkę papieży, aktów i szlachcianek!