Grobla i plaża by Léon Spilliaert - 1907 r. - 49,4 x 63 cm Grobla i plaża by Léon Spilliaert - 1907 r. - 49,4 x 63 cm

Grobla i plaża

pędzelek i tusz, lawowanie i kredka na papierze • 49,4 x 63 cm
  • Léon Spilliaert - July 28, 1881 - November 23, 1946 Léon Spilliaert 1907 r.

Uwielbiam sztukę Léona Spilliaerta za prostotę formy oraz gorzką i tajemniczą ekspresję postaci i krajobrazów. Spilliaert był belgijskim rysownikiem, ilustratorem, litografikiem i malarzem. Na wczesnym etapie kariery przyczynił się do rozwoju symbolizmu w sztukach wizualnych w Belgii.

Zafascynowany wszechobecnym Morzem Północnym i otaczającymi je siłami natury, Spillaert odnajdywał w sobie nowe siły w czasie długich, samotnych spacerów wzdłuż grobli i wyludnionych plaż, które odbywał zarówno za dnia, jak i w nocy. W trakcie tych spacerów artysta puszczał wodze fantazji, pozwalając, by wyobraźnia kształtowała otaczający go krajobraz. 

Aby podkreślić czystość swoich form, na obrazach z 1907 roku przedstawiających wysięgniki, groble i plaże, Spillaert przyjął bardzo ograniczoną paletę barw. Pierwotnie pracował, wykonując lawowanie tuszem, wzbogacając go zieloną, czerwoną lub niebieską kredką. Technika ostrożnego nakładania warstw pozwalała artyście na tworzenie gradientów przechodzących od delikatnych szarości do głębokiej czerni, by wreszcie zlać się w aksamitną, głęboko nasyconą ciemność. W niektórych miejscach gęsty tusz tworzy połyskliwą, niemal nieprzeniknioną głębię, w której zdaje się zanikać światło.

Dzisiejsze dzieło jest świetnym przykładem tej techniki, wyrastającej wprost z ostrych konturów i prostych geometrycznych form. Biegnąca przez pierwszy plan grobla, odległa plaża i zasnute burzowymi chmurami niebo zostały podkreślone dramatycznymi kontrastami światła i cienia. Cała scena wygląda niczym fotograficzny negatyw - grobla, która powinna odbijać światło, jest nieprzeniknioną czarną masą, zaś plaża, pokryta zazwyczaj jasnym piaskiem, jest przytłumiona i zimna. Również powierzchnia morza ledwie lśni, jakby chwytała ostatnie promienie słońca. Poprzez tak surowe otoczenie Spillaert przekazuje uniwersalne ludzkie doświadczenia: wyobcowanie, tęsknotę i subtelną grę między samotnością i przynależnością.

P.S. Zaintrygował Was dzisiejszy obraz? Jeśli tak, tu odkryjecie fascynującą twórczość Léona Spilliaerta! To coś zupełnie wyjątkowego!

P.P.S. Pamiętajcie, żeby zajrzeć do naszego darmowego kursu internetowego Jak patrzeć na sztukę. Bawcie się dobrze! :)