Μικρή χορεύτρια ετών 14

Για αυτή την όμορφη Κυριακή έχουμε προετοιμάσει κάτι ιδιαίτερο για σένα. Δεν είναι ευρέως γνωστό ότι ο Εντγκάρ Ντεγκά δημιούργησε επίσης γλυπτά. Όταν πέθανε το 1917, 150 κέρινα ή πήλινα γλυπτά βρέθηκαν στο στούντιό του. Αυτά τα αγάλματα παρέμειναν λίγο πολύ άγνωστα στο κοινό όσο ο καλλιτέχνης ήταν εν ζωή, εξαιρουμένης της Χορεύτριας ετών 14 την οποία ο Ντεγκά είχε παρουσιάσει στην έκθεση Ιμπρεσιονιστών το 1881 στο Παρίσι. Φυσικά χρωματισμένη, με αληθινά μαλλιά, ενδεδυμένη με τουτού και αληθινά χορευτικά παπούτσια, αποτελούσε ένα παράδειγμα υπερρεαλισμού‧ πρόκειται για ακραία μορφή verismo. Τοποθετημένη σε προθήκη σαν έκθεμα σε μουσείο, αποκαλύπτει έναν Ντεγκά που υποδύεται τον ανθρωπολόγο ή το φυσιοδίφη. Οι κριτικοί δεν έκαναν λάθος: το έργο κατηγορήθηκε βίαια ότι αναπαριστά το κορίτσι με κτηνώδη τρόπο. Τη συνέκριναν με μία μαϊμού ή έναν Αζτέκο‧ είχε ένα πρόσωπο «πάνω στο οποίο όλες οι κακίες αποτυπώνουν τις αποτρόπαιες υποσχέσεις τους, το σημάδι ενός ιδιαίτερα κακού χαρακτήρα». Ο Ντεγκά ωστόσο έφερε το ρεαλισμό στο λογικό του συμπέρασμα απεικονίζοντας την κοινωνία της εποχής του με αδιάντροπο, σχεδόν επιστημονικό τρόπο, αμόλυντο από την υποκρισία. Η μπρούντζινη εκδοχή που φτιάχτηκε μετά το θάνατό του, συμπεριλαμβανομένου του αντιγράφου στο Μουσείο Ορσέ, προσπάθησε να διατηρήσει τα χαρακτηριστικά του κέρινου αγάλματος όσο το δυνατόν περισσότερο. Το γυάλινο κλουβί είναι το μόνο στοιχείο που ο ίδιος ο Ντεγκά θέλησε, υποστηρίζοντας το άγαλμα της Χορεύτριας ως έργο τέχνης.

Τα λέμε αύριο!