Η παραλία Σάντρινγκχαμ

Η Κλαρίς Μάρτζοριμπανκς Μπέκετ ήταν Αυστραλή καλλιτέχνις και βασικό μέλος του αυστραλιανού τοναλιστικού κινήματος. Η Μπέκετ σπάνια υπέγραφε ή ανέγραφε την ημερομηνία δημιουργίας στα έργα της, πούλησε λίγους πίνακες κατά τη διάρκεια της ζωής της και, όπως και με πολλές άλλες καλλιτέχνιδες, το έργο της αντιμετωπίστηκε με περιφρόνηση από τους άνδρες ομόλογούς της.

Μεγαλωμένη σε μια οικογένεια που απολάμβανε έναν καλλιεργημένο και άνετο τρόπο ζωής, η Μπέκετ, ως η ευσυνείδητη ανύπαντρη κόρη, δεν μπόρεσε να επικεντρωθεί μόνο στη ζωγραφική της, αλλά ήταν υποχρεωμένη να μεριμνά για τους ηλικιωμένους γονείς. Δεν είχε κάποιο ειδικό στούντιο και, νωρίς το πρωί ή αργά το βράδυ, έβαζε σε ένα μικρό καροτσάκι το καβαλέτο, τα πινέλα και τους καμβάδες της και πήγαινε προς την ακτογραμμή ή τους γκρεμούς κοντά στο σπίτι της στο Μπομαρί. Ήταν αυτό το πάθος της για τον ρεαλισμό -η ζωγραφική στο ύπαιθρο- που, το 1935, οδήγησε στον θάνατό της από πνευμονία, αφού καταβράχηκε από μια καταιγίδα ενώ ζωγραφίζε κοντά στο σπίτι της.

Το σήμα κατατεθέν της όσον αφορά το θέμα περιλαμβάνει ομιχλώδεις προαστιακούς δρόμους που είτε φωτίζονται από τους στήλους του ηλεκτρικού φωτός είτε καταιγίζονται από όξινα κίτρινους προβολείς και θολά ηλιοβασιλέματα που λάμπουν ανακλώμενα στον κόλπο.

Η παραλία Σάντρινγκχαμ είναι ένα από τα μεταγενέστερα έργα της καλλιτέχνιδας όπου χρησιμοποίησε μια ισχυρότερη παλέτα για να ορίσει τα δομικά στοιχεία των καλυβών της παραλίας, των λουομένων, των αλόγων και των αναβατών, των σκιών, του ωκεανού και της βλάστησης που λαμπυρίζει και διαχέεται στο φως του ήλιου. Σε αυτόν τον πίνακα, φαίνεται πως απομακρύνεται από τον ιμπρεσιονιστικό ρεαλισμό των προηγούμενων έργων για να πειραματιστεί με στοιχεία Μοντερνισμού, με την αφαίρεση της σκηνής στις βασικές της μορφές.

Λατρεύω τα έργα της!

ΥΓ. Δεν υπάρχει τίποτα καλύτερο από διακοπές στην παραλία. Εδώ είναι δέκα πίνακες που αποδεικνύουν πόσο αλήθεια είναι αυτό.