هنرمند آمریکایی° رانی هٌرن1 این دو بَرآخت2 را با ریختن شیشه ی آب شده به آرامی در درازای بیست و چهار ساعت به درون قالب° ساخته است. شیشه ها در درازای چهار ماه به آرامی سرد شدند. رویه های کناریِ زُمُختِ برآخت ها نشانگرِ بافت درونیِ قالب اند. رویه های بالایی صاف و بازتابنده اند، زیرا در آنجا شیشه تنها با هوا در پَرماس3 بوده است. بسته به آن که از کدام سو نگریسته شوند، برآخت ها گاهی به رویه هایی بُرنده مانند و یا واژگونوار به ژرفایی بی پایان مانند.
در این کَرده، رانی هُرن با ویژگی های اوبازناکِ4 شیشه بازی می کند. نخست، آن آب شده و آنگاه دوباره در یک اِستاتِ5 به نِگر° ماندگار سخت شده است. امّا در گوهر° همچنان آبگونه است. با این بازی، هٌرن بیننده را گیج می کند: ناشدنی است تا تنها با نگریستن با چشمِ بی ابزار دانست که مادّه-یشان را شناخت و که آیا درونشان آبگونه است یا سخت.
کرده ی پارونِ6 سپید یک دوتایی می سازد. هیچ برتری ایی میانِ دو پار نیست. این دو برآخت، یکی سیاه و دیگری سپید، بیش تر همسانِ یکدیگرند تا که دگرسانِ هم باشند. از نگرِ هٌرن، این دو برآخت° همزادِ ناپیدا7ی همدیگرند. دو پارون، که هردو نشانگرِ نبودنِ رنگ اند، با این که سپیدی (شِید) همانا دربردارنده ی همه ی رنگ هاست.
ما دیسِ امروز را با بزرگواری نمایشکده ی Kröller-Müller در شهر اٌتِرلُ به شما پیشکش کرده ایم.
پ.ن. آیا کنجکاوید تا فلسفه سرایی با هنر را بیازمایید؟ چگونگی آن را می توانید در این نوشتار از نمایشکده ی Kröller-Müller بخوانید.
1) Roni Horn
2) object
3) contact
4) ambiguous
5) state
6) Opposite
7) doppelgänger