در چنین روزی در سال ۱۵۹۳ م. آرتِمیسیا جِنتیلِشی، نقاش ایتالیایی سبک باروک به دنیا آمد. او امروزه به عنوان یکی از موفقترین نقاشهای نسل پس از کارآوآجیو شناخته شده است. تخصص او در نقاشی زنهای نیرومند و ستمدیده از افسانهها، تمثیلها و انجیل میباشد- قربانیها، خودویرانگرها و جنگجوها.
آرتِمیسیا زندگی سختی داشت. او زن نقاش قرن ۱۷ م. بود که در جوانی توسط آگُستینو تاسی مورد تجاوز قرار گرفته بود و سپس در جلسهی محاکمهی متجاوز خود شرکت کرد. این سایهی سنگینی روی دستاوردهای هنری او انداخت. برای سالها او تنها یک مبتدی به حساب میآمد و امروزه او یکی از بهترین نقاشهای ترقیخواه و بیانگر نسل خود میباشد.
نوازندههای ساز لوت، چه زن و چه مرد، از المانهای کلاسیک نقاشیهای سبک کارآوآجیو میباشند. دستکم یک اثر شناختهشدهی دیگر از آرتِمیسیا با این مضمون وجود دارد که در گالری اسپادا در رُم نگهداری میشود. از او همچنان به عنوان الههی موسیقیدانان (سِسیلیای مقدس) یاد میشود.
پ. ن میتوانید از اثرهای دیگر آرتِمیسیا و خودنگارهی او در هیبت کَترین اسکندریه اینجا بازدید کنید! ❤️